Αριθμός -55/2023
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
(ΣΕ ΤΡΙΜΕΛΗ ΣΥΝΘΕΣΗ)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ευαγγελία Καρδάση, Πρόεδρο Εφετών,Γεώργιο Βερούση (Εισηγητή) και Ελένη Τσερούλη, Εφέτες.Συνήλθε στο δωμάτιο διασκέψεων του Εφετείου την 24π Απριλίου 2023, με την παρουσία του Γραμματέα Χρήστου Κουτσουμπλή, για να σκεφθεί και να αποφανθεί επί της κάτωθι ποινικής υποθέσεως η οποία εισήχθη ενώπιον του με την υπ’ αριθμ. 45/2023 έγγραφη πρόταση του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας Σταμάτιου Δασκαλόπουλου:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
Α. Β. Μ. : Φ2023/49 α
Αριθμός πρότασης 45/2023
Εισάγω ενώπιον του Συμβουλίου σας σύμφωνα με τα άρθρα 28 § 2 εδ.β, 30 παρ. 2 και 4, 138 παρ. 1 εδ. β’ και 290 παρ. 1 ΚΠΔ την από 7-4-2023 προσφυγή του κατηγορουμένου Δ. Ν. του Π. κατοίκου ……… και ήδη προσωρινά κρατουμένου στο Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας από 31-3-2023 δυνάμει του με αριθμό …../31-3-2023 Εντάλματος Προσωρινής Κράτησης του Εφέτη Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, ορισθέντος κατά το άρθρο 28 § 2 εδ. α’ ΚΠΔ και με την υπ’αριθμ. 4/10-3-2023 Απόφαση της Ολομέλειας του Εφετείου Λάρισας (σε Συμβούλιο) κατόπιν της υπ’αριθμ . πρωτ. 291/6-3-2023 αίτησής μας (άρθρο 28 § 1, 2 εδ. α’ ΚΠΔ), κατατεθείσα από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, Κ. Κ., δικηγόρο του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, με την οποία ζητά να ακυρωθεί το ανωτέρω ένταλμα προσωρινής κράτησης και να αρθεί η προσωρινή του κράτηση ή να αντικατασταθεί αυτή με το μέτρο του δικονομικού καταναγκασμού του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση ή με άλλους περιοριστικούς όρους και εκθέτω τα ακόλουθα :
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου του άρθρου 290 παρ. 1, 2 και 4 του ΚΠΔ, όπως αντικ. από το άρθρο 128 Ν. 4855/2021 : «1. Κατά του εντάλματος για την προσωρινή κράτηση και της διάταξης του ανακριτή που επέβαλε περιοριστικούς όρους επιτρέπεται στον κατηγορούμενο να προσφύγει στο συμβούλιο των πλημμελειοδικών, Η προσφυγή γίνεται μέσα σε δέκα (10) ημέρες από την προσωρινή κράτηση και συντάσσεται έκθεση δήλωσης ή εγχείρισης δικογράφου από τον γραμματέα των πλημμελειοδικών ή από εκείνον που διευθύνει τις φυλακές, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο άρθρο 474 παρ. 1. Η προσφυγή διαβιβάζεται στον εισαγγελέα των πλημμελειοδικών και εισάγεται από αυτόν χωρίς χρονοτριβή μαζί με την πρότασή του στο συμβούλιο, το οποίο και αποφασίζει αμετάκλητα. 2. Η προσφυγή δεν έχει ανασταλτική δύναμη … 4. Το συμβούλιο των πλημμελειοδικών όταν ασχολείται με την προσφυγή μπορεί να άρει την προσωρινή κράτηση ή να την αντικαταστήσει με τους περιοριστικούς όρους που επιβάλλονται κατά την κρίση του ή να αντικαταστήσει με άλλους τους όρους που έχουν τεθεί…». Περαιτέρω σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 474 ΚΠΔ, όπως τροπ. με το άρθρο 141 Ν. 4855/2021, που εφαρμόζεται και στην περίπτωση της ανωτέρω προσφυγής του άρθρου 290 § 1 ΚΠΔ αναλογικά, δεδομένου ότι αυτή συνιστά οιονεί ένδικο μέσο κατά του εντάλματος προσωρινής κράτησης, στην έκθεση ή το δικόγραφο πρέπει να διατυπώνονται και οι λόγοι για τους οποίους ασκείται το ένδικο μέσο. Τέλος σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 28 § 2 εδ. β’, γ’, ΚΠΔ «Ο εισαγγελέας εφετών έχει όλα τα δικαιώματα και τα καθήκοντα του εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Το συμβούλιο εφετών έχει τα δικαιώματα και τα καθήκοντα του συμβουλίου πλημμελειοδικών και αποφασίζει για την κατηγορία σε πρώτο και τελευταίο βαθμό». Από τις παραπάνω διατάξεις προκύπτει σαφώς ότι η προσφυγή κατά του εντάλματος προσωρινής κράτησης του ανακριτή ασκείται ενώπιον των ανωτέρω και ρητώς αναφερομένων προσώπων με τους τρόπους που πλέον ορίζονται στον ισχύοντα Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, στην Αιτιολογική Έκθεση του οποίου ρητά αναφέρεται ότι με αυτόν αναμορφώθηκαν «σε μια σειρά περιπτώσεων οι τυπικές προϋποθέσεις του παραδεκτού της άσκησης των ενδίκων μέσων, όπως λ.χ. σε σχέση με τους δικαιούχους εισαγγελείς, αλλά και τους διαδίκους, καθώς και σε σχέση με την αφετηρίαση των προθεσμιών άσκησής τους». Περαιτέρω, σύμφωνα με την απολύτως κρατούσα στη νομολογία άποψη, η οποία δε διαφοροποιείται υπό την ισχύ του νέου ΚΠΔ, η ως άνω προσφυγή προϋποθέτει ότι ο κατηγορούμενος είναι στις φυλακές και απαιτείται εκτέλεση του εντάλματος από τα αρμόδια όργανα, όχι όμως και βεβαίωση των φυλακών για την κράτησή του, διότι πιθανόν να κρατείται στο οικείο αστυνομικό τμήμα (ΣυμβΠλημΛευκ 11/2002, Αρμ 2002 σ. 1225, ΣυμβΠλημΚαβ 10/1990, ΠοινΧρ 1990. 476), καθώς και ότι η υπόθεση είναι εκκρεμής ενώπιον του Ανακριτή, αφού, εάν η υπόθεση έχει ήδη εισαχθεί στο Δικαστικό Συμβούλιο προ της παρόδου της προθεσμίας, αυτό θα κρίνει οίκοθεν το νόμω και ουσία επιβεβλημένο της προσωρινής κράτησης διατάσσοντας ανάλογα (βλ. Κονταξή: Κώδικας Ποινικής Δικονομίας-συνδυασμός θεωρίας και πράξης, εκδ.2006, σελ. 1852). Από τη συνδυασμένη, εξάλλου, ουσιαστική συσχέτιση του περιεχομένου των διατάξεων των εδαφίων γ’ και δ’ του άρθρου 289 του ΚΠΔ, στα οποία ορίζεται ότι «…από την ημέρα που έγινε η παράδοση αρχίζει η διάρκεια της προσωρινής κράτησης. Αν όμως ο κατηγορούμενος είχε κρατηθεί πριν από την ημέρα αυτή, επειδή είχε συλληφθεί επ’ αυτοφώρω έντολμα, η διάρκεια της προσωρινής κράτησης θεωρείται ότι άρχισε από
την ημέρα που κρατήθηκε …» με εκείνη της παραγράφου 1 του άρθρου 168 ΚΠΔ στην οποία ορίζεται ότι «… Οι προθεσμίες που ορίζονται στον Κώδικα υπολογίζονται σύμφωνα με το καθιερωμένο ημερολόγιο… Όταν η προθεσμία ορίζεται σε ημέρες, δεν υπολογίζεται η ημέρα με την οποία συμπίπτει το χρονικό σημείο ή το γεγονός από το οποίο αρχίζει να τρέχει η προθεσμία. Αν η τελευταία ημέρα της προθεσμίας είναι εξαιρετέα, η προθεσμία παρεκτείνεται έως και την επόμενη μη εξαιρετέα ημέρα…», προκύπτει ότι η δεκαήμερη προθεσμία άσκησης της προσφυγής αρχίζει την ημέρα παράδοσης του κατηγορουμένου στο διευθυντή των φυλακών υποδίκων σε εκτέλεση του εντάλματος, ανεξάρτητα, εάν η κράτηση άρχισε νωρίτερα λόγω τυχόν αυτόφωρης σύλληψης του κατηγορουμένου, (βλ. Λ.Μαργαρίτη: «Προσωρινή Κράτηση κλπ», ΠοινΔνη 2008.451 επ. όπου περαιτέρω παραπομπές σε επιστήμη και νομολογία). Για την έναρξη της προθεσμίας προσφυγής δεν απαιτείται, αφού ο νόμος δε θέτει ανάλογη προϋπόθεση, η (έστω και με μορφή κοινοποίησης) επίδοση του εντάλματος (βλ. Κονταξή: ο.π, σελ. 1849, Λ.Μαργαρίτη: Εφαρμοσμένη Ποινική Δικονομία, τόμος Α’, εκδ. 2006, σελ. 180). Περαιτέρω, η προσφυγή ασκείται καταρχήν αυτοπροσώπως, μπορεί όμως να ασκηθεί είτε από συνήγορο εφοδιασμένο με ειδική – προσαρτώμενη στη σχετική έκθεση κατ’ άρθρο 466 παρ.1 ΚΠΔ – πληρεξουσιότητα, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 42 παρ. 2 εδ. β’ και γ’ και 89 παρ.2 του ΚΠΔ (χορηγούμενη και με απλή έγγραφη δήλωση του αιτούντος κατηγορουμένου, υπό την προϋπόθεση ότι η γνησιότητα της υπογραφής του σ’ αυτήν θα βεβαιώνεται από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή ή δικηγόρο και στο έγγραφο της οποίας απαιτείται να γίνεται ρητή μνεία της δυνατότητας άσκησης ένδικων μέσων και εξατομίκευση της ποινικής υπόθεσης), είτε και από το συνήγορο που διορίσθηκε με προφορική δήλωση που καταχωρήθηκε στην έκθεση κατά την απολογία του κατηγορουμένου κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 466 παρ.2 ΚΠΔ, εφόσον σε αυτήν (απολογία) γίνεται ρητή μνεία της δυνατότητας άσκησης ένδικων μέσων χωρίς περαιτέρω να απαιτείται συγκεκριμενοποίηση του ενδίκου μέσου ή ειδικότερος προσδιορισμός της ποινικής υπόθεσης (βλ. Λ.Μαργαρίτη: ο.π, ΠοινΔνη 2008. σελ. 457 επ.). Σύμφωνα προσέτι με το άρθρο 290 § 1 τελ. εδάφιο ΚΠΔ, όπως αντικατ. από το άρθρο 128 Ν. 4855/2021 «Η προσφυγή διαβιβάζεται στον εισαγγελέα των πλημμελειοδικών και εισάγεται από αυτόν χωρίς χρονοτριβή μαζί με την πρότασή του στο συμβούλιο, το οποίο και αποφασίζει αμετάκλητα». Ως προς την υποχρέωση αυτή του εισαγγελέα επισημαίνεται ότι δεν δικαιολογείται η παραμικρή καθυστέρηση ως προς την εισαγωγή της πρότασής του στο αρμόδιο δικαστικό συμβούλιο (βλ. Συλλεκτικό Έργο Ερμηνείας κατ’άρθρο ν.ΚΠΔ, Τομ. I, Ε.Χριστοδουλόπουλου, Έκδ. 2022, σελ. 1624 § 10).
Εξάλλου, λαμβανομένου υπόψη ότι ο χαρακτήρας του ως άνω δικονομικού βοηθήματος, εκείνο δηλαδή στο οποίο αποβλέπει το συγκεκριμένο ένδικο βοήθημα, συνίσταται στην ακύρωση ή μεταρρύθμιση του εντάλματος προσωρινής κράτησης, δυνατότητες τις οποίες έχει το επιλαμβανόμενο της προσφυγής δικαστικό συμβούλιο, το οποίο όχι μόνο δικαιούται να άρει την προσωρινή κράτηση ή να την αντικαταστήσει με περιοριστικούς όρους, αλλά περαιτέρω οφείλει να ελέγξει αν ο ανακριτής προέβη σε αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων δηλαδή εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση υφίστανται σοβαρές ενδείξεις ενοχής του κατηγορουμένου, (άρθρο 282 § 1 ΚΠΔ), ο χαρακτήρας αυτής της προσφυγής ως οιονεί ενδίκου μέσου είναι αναμφισβήτητος (βλ. Λ.Μαργαρίτη: ο.π, ΠοινΔνη 2008, σελ. 487 επ., όπου περαιτέρω παραπομπές σε επιστήμη και νομολογία). Επίσης, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 286 παρ.1 ΚΠΔ «1. Προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί αντί: α) για κατ” οίκον περιορισμό με ηλεκτρονική επιτήρηση, όταν το μέτρο αυτό δεν επαρκεί ή δεν μπορεί να επιβληθεί λόγω έλλειψης γνωστής διαμονής του κατηγορουμένου στη χώρα ή λόγω μη υποβολής από τον τελευταίο σχετικού αιτήματος να υποβληθεί σε αυτό και β) για περιοριστικούς όρους, αν αιτιολογημένα κριθεί ότι τα υπό στοιχεία α και β” μέτρα δεν επαρκούν και εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της πρώτης παραγράφου του άρθρου 282 (ενν. αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής σε βάρος του κατηγορουμένου), μόνον αν ο κατηγορούμενος διώκεται για κακούργημα και δεν έχει γνωστή διαμονή στην χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει την φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίαση περιορισμών διαμονής και από την συνδρομή των ανωτέρω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής του ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανόν, όπως προκύπτει από προηγούμενες αμετάκλητες καταδίκες του για ομοειδείς αξιόποινες πράξεις, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Αν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στον νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα δέκα πέντε έτη ή αν το έγκλημα τελέστηκε κατ” εξακολούθηση ή στο πλαίσιο εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης ή υπάρχει μεγάλος αριθμός παθόντων από αυτό, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν, με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος, είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Μόνο η κατά νόμο βαρύτητα της πράξης δεν αρκεί για την επιβολή προσωρινής κράτησης». Κατά το αρ. 282 ΚΠΔ, ως ισχύει μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 124 του Ν.4855/2021, όσο διαρκεί η προδικασία, αν προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής κατηγορουμένου, είναι δυνατό να διαταχθούν περιοριστικοί όροι ή κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση ή να επιβληθεί προσωρινή κράτηση, υπό τις προϋποθέσεις των επόμενων άρθρων. Τέλος κατ’ άρθρο 315 παρ. 4 ΚΠΔ «Όταν το δικαστικό συμβούλιο αποφαίνεται με οποιαδήποτε αφορμή για την προσωρινή κράτηση ή μη του κατηγορουμένου, έχει υποχρέωση, εφόσον υποβληθεί σχετικό αίτημα, να τον καλέσει ενώπιον του προκειμένου να διατυπώσει τις απόψεις του, εκτός αν με ειδική αιτιολογία κρίνει ότι η αυτοπρόσωπη εμφάνιση δεν είναι αναγκαία.» (βλ. Συλλεκτικό Έργο Ερμηνείας κατ άρθρο ν. ΚΠΔ, Τομ. I, Ε.Χριστοδουλόπουλου, Έκδ. 2022, σελ. 1626 § 15).
Σε βάρος του προσφεύγοντος – προσωρινά κρατουμένου κατηγορουμένου με βάση την με αριθμό Φ2023/49 α/2-3-2023 παραγγελία του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λάρισας για τη διενέργεια κύριας ανάκρισης, αρχικά προς την Ανακρίτρια του Γ Τμήματος του Πρωτοδικείου Λάρισας, ασκήθηκε ποινική δίωξη εκτός των άλλων πλημμελημάτων (άρθρα 28, 94, 302, 314 ΠΚ) και για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμου) με επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, η οποία είχε ως αποτέλεσμα : α) τον θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, β) τη βαριά σωματική βλάβη περισσοτέρων προσώπων καθώς και σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, γ) τον κίνδυνο περισσοτέρων προσώπων και δ) τον κοινό κίνδυνο σε περισσότερα ξένα πράγματα σύμφωνα με το άρθρο 291 παρ. 1 περ. στ’, υποπερ. αα’, ββ’, γγ’, δδ’ και εδάφιο τελευταίο της παρ. 1 Ποινικού Κώδικα).
Κατά του προσφεύγοντος κατηγορουμένου σε σχέση με το ανωτέρω κακούργημα απαγγέλθηκε η ακόλουθη κατηγορία από τον Εφετή-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας : «Στη Λάρισα και σε μη εξακριβωθέντα επακριβώς χρόνο, πάντως εντός του μηνός Ιανουαρίου 2023, ενεργώντας με πρόθεση, και ειδικότερα γνωρίζοντας ότι από την πράξη του ενδέχεται να παραχθούν τα περιστατικά που κατά το νόμο απαρτίζουν την έννοια της αξιόποινης πράξης, γεγονός που αποδέχθηκε, διατάραξε την ασφάλεια της συγκοινωνίας μέσου σταθερής τροχιάς (σιδηρόδρομου) με επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, η πράξη του δε αυτή είχε ως αποτέλεσμα: α) το θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, β) τη βαριά σωματική βλάβη μεγάλου αριθμού ανθρώπων και τη σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, γ) τον κίνδυνο περισσότερων προσώπων και δ) τον κίνδυνο για ξένα πράγματα. Ειδικότερα, με την ιδιότητά του ως Προϊστάμενος του Τμήματος Επιθεώρησης Λάρισας της Υπηρεσίας Υποστήριξης Κυκλοφορίας Κεντρικής και Νοτίου Ελλάδας της Διεύθυνσης Κυκλοφορίας και Διαχείρισης Χωρητικότητας του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος (Ο.Σ.Ε.) και εκ της ιδιότητάς του αυτής υπεύθυνος ειδικότερα για την κατανομή βαρδιών του προσωπικού κυκλοφορίας και την κατάρτιση του προγράμματος των υπηρεσιών των εκτελούντων υπηρεσία στο Σιδηροδρομικό Σταθμό (Σ.Σ.) Λάρισας σταθμαρχών (άρθρο 5 περ. 5.6.5.3.3. του νέου Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας του ΟΣΕ ΑΕ, που εγκρίθηκε με την υπ’ αριθμ. 157152/20-5-2022 του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών (ΦΕΚ Β’ 2623/30-5-2022), το οποίο καταρτίζεται το τελευταίο πενθήμερο εκάστου ημερολογιακού μηνός και αφορά τον επόμενο ημερολογιακό μήνα, όρισε ως μόνο σταθμάρχη υπηρεσίας νυχτερινής βάρδιας της 28.02.2023, εκτελούντα υπηρεσία από ώρα 22:00′ της 28.02.2023 έως ώρα 07:00′ της 01.03.2023, τον Β. Σ. του Δ, ο οποίος είχε μεταταχθεί στον ΟΣΕ με την υπ’ αριθμ. /14.06.2022 απόφαση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ και είχε αναλάβει καθήκοντα σταθμάρχη μόλις την 26.01.2023, μη έχων εισέτι την προσήκουσα εμπειρία ως προς τη διαχείριση της κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών, και ιδιαιτέρως κατά τη διάρκεια μικρού χρονικού διαστήματος ταυτόχρονης ή διαδοχικής κυκλοφορίας (άφιξης, αναχώρησης, διέλευσης) ικανού αριθμού αυτών, γεγονός το οποίο γνώριζε, ενώ, διαρκούσης της ανωτέρω υπηρεσίας νυχτερινής βάρδιας, είχε προγραμματιστεί στο Σ.Σ. Λάρισας η κυκλοφορία των κάτωθι αμαξοστοιχιών: α) της αμαξοστοιχίας 2575 από Βόλο, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22.02′, β) της αμαξοστοιχίας 62 από Αθήνα, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22.09′ και να αναχωρήσει ώρα 22.11′, γ) της αμαξοστοιχίας 2597 από Θεσσαλονίκη, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22.20′, δ) της αμαξοστοιχίας 2576 προς Βόλο, η οποία αναμενόταν να αναχωρήσει από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22.30′, ε) της αμαξοστοιχίας 1889/1564 από Καλαμπάκα, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22.32′, στ) της αμαξοστοιχίας 2598 προς Θεσσαλονίκη, η οποία αναμενόταν να αναχωρήσει από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 22:54′, ζ) της εμπορικής αμαξοστοιχίας 63503/63302, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 23:06′ και να αναχωρήσει ώρα 23:08′, η) της αμαξοστοιχίας 2599 από Θεσσαλονίκη, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 23:58′, θ) της εμπορικής αμαξοστοιχίας 63505/63306, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 00:54′ και να αναχωρήσει ώρα 00:56′, ι) της αμαξοστοιχίας 3570 προς Βόλο, η οποία αναμενόταν να αναχωρήσει από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 04:00′, ια) της αμαξοστοιχίας 63301/63500 από το Θριάσιο, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 04:16′ και να αναχωρήσει ώρα 04:18′, ιβ) της αμαξοστοιχίας 1571 από Βόλο, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάφ^ς ώρα 05:21′, ιγ) της αμαξοστοιχίας 1590 προς Θεσσαλονίκη, η οποία αναμενόταν να αναχωρήσει από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 05:30′, ιδ) της εμπορικής αμαξοστοιχίας 63303/63502, η οποία αναμενόταν να αφιχθεί στο Σ.Σ. Λάρισας ώρα 05:53′ και να αναχωρήσει ώρα 06:10′ και ιε) της αμαξοστοιχίας 1572 προς Βόλο, η οποία αναμενόταν να αναχωρήσει από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 06:20′, γνωρίζοντας ότι ενδέχεται, διά της ανωτέρω ενέργειάς του, λαμβανομένου υπόψη και του γνωστού σε αυτόν γεγονότος των καθυστερήσεων στην κίνηση των αμαξοστοιχιών με αποτέλεσμα τη δημιουργία πρόσθετου φόρτου εργασίας στον σταθμάρχη Λάρισας, να διαταράξει την ασφάλεια της συγκοινωνίας μέσου σταθερής τροχιάς (σιδηρόδρομου) και αποδεχόμενος τη διατάραξη αυτή, καθόσον, εξαιτίας της προαναφερόμενης ενέργειάς του, ο ορισθείς από αυτόν και μη έχων την προσήκουσα εμπειρία προς τούτο σταθμάρχης, Β. Σ. του Δ., την 28.02.2023, όντας εν υπηρεσία σταθμάρχης στο Σ.Σ. Λάρισας από ώρα 22:00′ της 28ης .02.2023 έως ώρα 07:00′ της 01.03.2023, έχων την ευθύνη για την ασφάλεια της κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών και την αρμοδιότητα να επιτρέψει την αναχώρηση ή την ελεύθερη διέλευσή τους από τον εν λόγω σιδηροδρομικό σταθμό, ρύθμισε και επόπτευσε μόνος την αναχώρηση από το Σ.Σ. Λάρισας της αμαξοστοιχίας IC62, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο από την Αθήνα με κατεύθυνση προς τη Θεσσαλονίκη και αναχώρησε από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 23:04′ της 28ης.02.2023, κατά την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας αυτής (IC62) δεν ρύθμισε την αιχμές 118Β και 118Α της σιδηροδρομικής γραμμής, σε ευθεία γραμμή, ώστε να κινηθεί η εν λόγω αμαξοστοιχία στη γραμμή ανόδου, αλλά ρύθμισε αυτές σε διαγώνιο, εκτρέποντας την κυκλοφορία της αμαξοστοιχίας IC62 μέσω της διαγωνίου στη γραμμή καθόδου, η οποία προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών με κατεύθυνση από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, πλέον, δε, τούτου παραβιάζοντας και τους κανόνες ελέγχου της ασφαλούς κυκλοφορίας, διότι, ενώ, μετά την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας από το Σ.Σ. Λάρισας, παρακολουθώντας τον ηλεκτρικό πίνακα ελέγχου κυκλοφορίας, που βρίσκεται στο γραφείο κινήσεως, όπου ο ίδιος εργάζεται και ενώ όφειλε και μπορούσε να διαπιστώσει την κίνηση της αμαξοστοιχίας από τις λυχνίες του ηλεκτρονικού πίνακα ελέγχου, εντούτοις δεν παρακολούθησε την κίνηση αυτής στον ηλεκτρονικό πίνακα, ώστε να διακόψει τη συνέχιση της πορείας της, με συνέπεια η εν λόγω αμαξοστοιχία να μην κινηθεί στη γραμμή ανόδου, που προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών με κατεύθυνση από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά να κινηθεί στη γραμμή καθόδου, που προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, εξαιτίας δε των προαναφερόμενων χειρισμών του η αμαξοστοιχία IC62 να κινηθεί συνεχόμενα στη γραμμή καθόδου και στη σιδηροδρομική χιλιομετρική θέση (χ/θ) 371 της διαδρομής Πειραιώς-Πλατέως, στο ύψος της περιοχής του Ευαγγελισμού Τεμπών Λάρισας, περί ώρα 23:23′ της ιδίας ημέρας, να συγκρουσθεί σφοδρά μετωπικά με την υπ’ αριθμ. 63503 εμπορική αμαξοστοιχία, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα και μετά την αναχώρηση της από το Σιδηροδρομικό Σταθμό Νέων Πόρων έβαινε κανονικά στη γραμμή καθόδου, με κατεύθυνση προς τη Λάρισα, με αποτέλεσμα, από τη σφοδρή αυτή μετωπική σύγκρουση των δύο (2) αμαξοστοιχιών και την προκληθείσα εξ αυτής βιαία παραμόρφωση των μαζών των εμπρόσθιων μερών τους, όπου και οι μηχανές των αμαξοστοιχιών και την συνεπεία αυτής προκληθείσα ισχυρή ανάφλεξη σε συνδυασμό με τις προσκληθείσες ηλεκτρικές εκκενώσεις, να προκληθεί πυρκαγιά και συνεπεία όλων αυτών : Α) να προκληθεί ο θάνατος πενήντα οκτώ (58) ανθρώπων που επέβαιναν στις ως άνω αμαξοστοιχίες και συγκεκριμένα των:
……….(Ακολουθούν τα ονόματα των θανόντων)
Β) α) να καταστραφεί η σιδηροδρομική γραμμή στην ανωτέρω χιλιομετρική θέση του δικτύου σιδηροδρόμων, που συνιστά εγκατάσταση κοινής ωφέλειας, αφού αποτελεί τη βασική-κεντρική γραμμή μεταφοράς προσώπων και προϊόντων μεταξύ των πόλεων Αθηνών-Θεσσαλονίκης, αλλά και των λιμένων Πειραιώς, Θεσσαλονίκης και τη σύνδεση αυτών (πόλεων και Λιμένων) με τις βορείως της Ελλάδος κείμενες ευρωπαϊκές χώρες και β) να προκληθούν βαριές σωματικές βλάβες σε τουλάχιστον σαράντα εννέα (49) ανθρώπους, εκ των επιβαινόντων στις αμαξοστοιχίες, σύμφωνα με τα συλλεγέντα μέχρι στιγμής στοιχεία της ανάκρισης και δη στους: …………
Ακολουθούν τα ονόματα των τραυματιών.
…………………………….
Γ) να προκύψει κίνδυνος για τους υπόλοιπους διακόσιους σαράντα έξι (246) επιβαίνοντες και στις δύο αμαξοστοιχίες, σύμφωνα με τα έως τώρα συλλεγέντα στοιχεία και
Δ) να προκύψει κίνδυνος σε ξένα πράγματα, ήτοι στις αποσκευές των επιβαινόντων στις ίδιες τις αμαξοστοιχίες και στο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, το οποίο αποτελούταν από: α)πλατιά προϊόντα ελασματοποίησης (ελάσματα) (3 βαγόνια), β) παρασκευάσματα διατροφής (4 βαγόνια), γ) μπύρες (2 βαγόνια) και δ) σύρματα από σίδηρο (2 βαγόνια) (επιπλέον 2 βαγόνια κενά). Την πράξη του δε αυτή τέλεσε με ενδεχόμενο δόλο, ήτοι κυριολεκτικά “με δόλο αποδοχής του ενδεχομένου”, καθόσον δεν προέβλεψε μεν το εγκληματικό αποτέλεσμα της προπεριγραφόμενης πράξης του, προέβλεψε όμως ότι η εκπλήρωση της επιδιώξεώς του αυτής θα έχει ως πιθανή συνέπεια την πραγμάτωση του εγκληματικού αποτελέσματος και, παρά τούτο, προχώρησε στην τέλεση της πράξεως του, αποδεχόμενος τον κίνδυνο επελεύσεως του αποτελέσματος αυτού, αφού, παρά τα ανωτέρω δεδομένα στοιχεία, αποφάσισε να προβεί στην πράξη του, ούσα η πράξη του αυτή σημαντικότερη από το φόβο μήπως επέλθει τελικώς το αποτέλεσμα (ΟΛΑΠ 4/2010).».
Μετά την από 30-3-3023 απολογία του προσφεύγοντος κατηγορουμένου και τη νόμιμη τήρηση της διαδικασίας του άρθρου 288 § 1 ΚΠΔ (ακρόαση κατηγορουμένου και των συνηγόρων του από τον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών), με σύμφωνη γνώμη Εισαγγελέα Εφετών και Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας εκδόθηκε το προαναφερθέν ειδικά και εμπεριστατωμένα αιτιολογημένο υπ’αριθμ. ./31-3-2023 ένταλμα προσωρινής κράτησης του τελευταίου, κατά του οποίου προσφεύγει ο προσφεύγων με την ανωτέρω υπό κρίση προσφυγή του.
Η υπό κρίση προσφυγή ασκήθηκε νομότυπα, δηλαδή με δήλωση για την οποία συντάχθηκε έκθεση ενώπιον του γραμματέα του Εφετείου Λάρισας, από τον ανωτέρω πληρεξούσιο δικηγόρο του κατηγορουμένου, δυνάμει της νομότυπης από 3/4/2023 ειδικής εξουσιοδότησης, στις 7/4/2023, δηλαδή εντός της τεθειμένης εκ του νόμου δεκαήμερης προθεσμίας, καθότι το ένταλμα προσωρινής κράτησης εκδόθηκε στις 31/3/2023, ημέρα κατά την οποία άρχισε η προσωρινή κράτηση του προσφεύγοντος, ενώ η προσφυγή εισήλθε στην υπηρεσία μας επίσης 7/4/2023 δυνάμει του με αριθμό πρωτοκόλλου 30/7-4-2023 εγγράφου της γραμματέως του Εφετείου Λάρισας. Επομένως ως εμπροθέσμως και προσηκόντως ασκηθείσα περιέχει όλα τα στοιχεία του παραδεκτού και πρέπει περαιτέρω να εξεταστεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Η κύρια ανάκριση δεν έχει περαιωθεί και ο προσφεύγων ήδη με την από 7-4-2023 προσφυγή του, ζητά, κατά ορθή νομική εκτίμηση, να ακυρωθεί το ανωτέρω ένταλμα προσωρινής κράτησης και να αρθεί η προσωρινή του κράτηση ή να αντικατασταθεί αυτή με το μέτρο του δικονομικού καταναγκασμού του κατ’οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση ή με άλλους περιοριστικούς όρους, χωρίς να εμπεριέχεται αίτημα αυτοπρόσωπης εμφάνισης του κατηγορουμένου ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας, που θα κρίνει την εν λόγω προσφυγή του.
Από τη συναξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων της δικογραφίας και ειδικότερα των καταθέσεων των εξετασθέντων μαρτύρων και των εγγράφων αυτής που αποτελούν το μέχρι σήμερα αποδεικτικό υλικό αυτής, σε συνδυασμό με τις απολογίες των τεσσάρων κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και του προσφεύγοντος, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά. Ο προσφεύγων είχε κατά το κρίσιμο διάστημα του Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου 2023 τις προαναφερθείσες ιδιότητες. Πρωτίστως ως Προϊστάμενος του Τμήματος Επιθεώρησης Λάρισας της Υπηρεσίας Υποστήριξης Κυκλοφορίας (σιδηροδρόμων) Κεντρικής και Νοτίου Ελλάδος και ως ειδικότερα υπεύθυνος για την κατανομή βαρδιών του προσωπικού κυκλοφορίας και την κατάρτιση του προγράμματος των υπηρεσιών των εκτελούντων υπηρεσία σταθμαρχών στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας είχε απόλυτη γνώση των συνθηκών εργασίας στο χώρο αυτό. Γνώριζε άριστα ότι υπήρχε ουσιαστική διάσταση μεταξύ των τυπικών υποχρεώσεων ως προς το ωράριο της υπηρεσίας τους των υπηρετούντων σταθμαρχών, τις οποίες αυτός καταρχήν κατήρτιζε και του πράγματι ισχύοντος και εφαρμοζόμενου στην πράξη από αυτούς.
Ενώ λοιπόν με βάση το τυπικό πρόγραμμα που κατάρτιζε έπρεπε κατά τη διαδοχική αλλαγή του ωραρίου σχετικά με δύο διαδοχικές βάρδιες υπηρεσίας σταθμαρχών μετά το τέλος του χρόνου της προηγούμενης βάρδιας να παρατείνεται η υποχρέωση επί μια ώρα των υπηρετούντων σ’ αυτήν να παραμένουν στη θέση τους, ώστε στη μια αυτή ώρα να συνυπάρχουν μαζί με το σταθμάρχη της νέας βάρδιας, που άρχιζε με το τέλος του χρόνου της προηγούμενης, ήταν σε πλήρη γνώση του ότι αυτό εν τοις πράγμασι σταθερά δεν εφαρμοζόταν ποτέ. Ειδικότερα γνώριζε άριστα ότι μετά το τέλος του ωραρίου μιας βάρδιας οκτώ ορών ο σταθμάρχης ή οι σταθμάρχες που υπηρετούσαν σ’ αυτή αποχωρούσαν περίπου ένα τέταρτο μετά τη λήξη της, ενώ ουδείς παρέμενε στη θέση του και τα υπόλοιπα 45′ της ώρας, όπως κατά τα προεκτεθέντα υποχρεούνταν. Συνακόλουθα μετά περίπου το τέταρτο αυτό της ώρας ήταν κοινώς γνωστό εμπειρικά σε όλους, όπως και στον προσφεύγοντα, ότι παρέμενε μόνος και αποκλειστικά υπεύθυνος υπηρεσιακά ο σταθμάρχης της νέας βάρδιας που άρχιζε -εν τοις πράγμασι- αμέσως μετά το οκτάωρο διάστημα της προηγούμενης, με αποτέλεσμα η συνύπαρξη των σταθμαρχών δύο διαδοχικών βαρδιών να περιορίζεται μόνο στα 15 λεπτά της ώρας περίπου.
Η πλήρης γνώση του προσφεύγοντος κατηγορουμένου της ανωτέρω πρακτικής αποδεικνύεται και από την απάντησή του σε σχετική με το ζήτημα αυτό ερώτηση προς αυτόν του Εφέτη-Ανακριτή κατά την από 30-03-2023 απολογία του, σύμφωνα με την οποία ο ίδιος έκανε επανειλημμένες συστάσεις στους σταθμάρχες να μην την ακολουθούν. Οι επανειλημμένες αυτές συστάσεις του καταδεικνύουν την πλήρη γνώση του ως προς την προπεριγραφείσα σταθερή πρακτική των σταθμαρχών, όταν επρόκειτο για το χρόνο συνάντησης δυο διαδοχικών βαρδιών. Έτσι την κρίσιμη νύχτα του τραγικού συμβάντος της μετωπικής σύγκρουσης των δύο αντιθέτως κινούμενων στην ίδια σιδηροδρομική γραμμή αμαξοστοιχιών, δηλαδή στις 28-02-2023, ο προσφεύγων κατηγορούμενος είχε πλήρη γνώση ότι στο ωράριο βάρδιας σταθμάρχη του κατηγορουμένου και ήδη προσωρινά κρατούμενου Β. Σ., το οποίο άρχιζε στις 22.00′ της 28ης-02-2023, από τις 22.15′ περίπου και μετά αυτός (Σ.) ενόψει της ανωτέρω εδραιωμένης πρακτικής, θα παρέμενε μόνος σταθμάρχης αποκλειστικά και μόνο αυτός μόνος υπεύθυνος για την διαχείριση όλων των καθηκόντων του ως προς την κίνηση των αμαξοστοιχιών και τις συναφείς υποχρεώσεις του.
Παράλληλα με τα ανωτέρω ο προσφεύγων κατηγορούμενος με βάση τις προαναφερθείσες ιδιότητες του είχε πλήρη γνώση και για τα παρακάτω δεδομένα ως προς τον ανωτέρω κατηγορούμενο Β. Σ. : Ο ήδη προσωρινά κρατούμενος κατηγορούμενος Β. Σ. του Δ. είχε μεταχθεί στον ΟΣΕ με την υπ’ αριθμ. /14-6-2022 απόφαση του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνοντος Συμβούλου του ΟΣΕ και είχε αναλάβει καθήκοντα σταθμάρχη για πρώτη φορά στη ζωή του μόλις την 26-1-2023. Συνεπώς η εμπειρία του για την άσκηση των καθηκόντων σταθμάρχη στο δύσκολο σταθμαρχείο του ΟΣΕ της Λάρισας, λόγω του κομβικού σημείου αυτού και ένεκα της διασταύρωσης συχνά στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας πολλών αμαξοστοιχιών, ήταν επικινδύνως ελαχίστη, αφού από την ανωτέρω ανάληψη για πρώτη φορά των καθηκόντων του σταθμάρχη μέχρι τη μοιραία νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 που, συνέβη το ανωτέρω τραγικό συμβάν, και που ο ίδιος μόνος του υπηρετούσε ως σταθμάρχης στον ανωτέρω σταθμό, είχαν μεσολαβήσει μόνο τριάντα τρεις (33) ημέρες.
Η παραπάνω ουσιαστική διαπίστωση περί της σαφώς μη προσήκουσας εμπειρίας του Β. Σ. να ασκεί ακινδύνως καθήκοντα σταθμάρχη μόνος του στο νευραλγικό κόμβο του σταθμαρχείου της Λάρισας επιτείνεται από τη μορφή και το είδος των εργασιών και των υπηρεσιακών ενασχολήσεων αυτού κατά το χρονικό διάστημα από την 1η έως και την 28η Φεβρουαρίου 2023.
Ειδικότερα από την συνεκτίμηση και συναξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων της δικογραφίας σε συνδυασμό και με τις απολογίες του κατηγορουμένου Β. Σ., προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος αυτός (Β. Σ.) κατά το προαναφερθέν χρονικό διάστημα άσκησε ως ακολούθως τα εξής καθήκοντά του ως σταθμάρχης του ΟΣΕ : Από 1-2-2023 έως 14-2-2023 (για 14 ημέρες) υπηρέτησε στο σιδηροδρομικό σταθμό Καλαμπάκας ως σταθμάρχης. Από 15-2-2023 έως 16-2-2023 (για 2 ημέρες) είχε ρεπό-ανάπαυση. Από 17-2-2023 έως 18-2-2023 (για 2 ημέρες) υπηρέτησε στο σιδηροδρομικό σταθμό Καλαμπάκας, ως σταθμάρχης. Στις 19-2-2023 (για 1 ημέρα) είχε ρεπό-ανάπαυση. Στις 20-2-2023 (για 1 ημέρα) ήταν στο σιδηροδρομικό σταθμό των Νέων Πόρων και έκανε μαθητεία στη σταθμάρχη Νέων Πόρων Ε. Ζ. Στις 21-2-2023 είχε ρεπό και στις 22-2-2023 είχε μαθητεία. Στις 23-2-2023 (για 1 ημέρα) έκανε μαθητεία σε νυκτερινή βάρδια στο σιδηροδρομικό σταθμό Λάρισας. Τέλος από 24-2-2023 έως 28-2-2023 (για 5 ημέρες) άσκησε καθήκοντα σταθμάρχη νυκτερινής βάρδιας στο σιδηροδρομικό σταθμό Λάρισας μόνος του από ώρα περίπου 22.15′ έως το τέλος της βάρδιας. Στις 28-2-2023 ειδικότερα η υπηρεσία του ως σταθμάρχη διακόπηκε μετά τη γνωστοποίηση του τραγικού συμβάντος περί ώρα περίπου 04.15′.
Προς αξιολόγηση των ανωτέρω ως προς το περιεχόμενο και τη μορφή της εμπειρίας, που ερευνάται αν συνεισέφεραν οι παραπάνω υπηρεσιακές ασχολίες του κατηγορουμένου Β. Σ. στον ίδιο, επισημαίνεται ότι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Καλαμπάκας είναι τερματικός Σταθμός με ελάχιστη και αραιή κίνηση, ουδεμία σχέση έχουσα με το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας, που αποτελεί το σιδηροδρομικό κόμβο της Κεντρικής Ελλάδος και ο οποίος βρίσκεται και στο κεντρικό άξονα της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών-Θεσσαλονίκης αλλά και με παράλληλες σιδηροδρομικές συνδέσεις Βόλου-Λάρισας-Καλαμπάκας. Από το σιδηροδρομικό σταθμό της Λάρισας διέρχονται και συχνά διασταυρώνονται μεγάλος αριθμός εμπορικών και επιβατικών αμαξοστοιχιών. Ήδη κατά τα προεκτεθέντα στην απαγγελθείσα κατά του προσφεύγοντος κατηγορία από τον Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας μνημονεύονται οι δεκαπέντε (15) αμαξοστοιχίες που θα διέρχονταν προγραμματισμένα από το Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας κατά την ανωτέρω νυχτερινή βάρδια της 28ης Φεβρουαρίου προς 1η Μαρτίου 2023, στην οποία όρισε ο προσφεύγων να ασκεί καθήκοντα σταθμάρχη μόνος του ο σύμφωνα με τα προεκτεθέντα άπειρος Β. Σ.. Όλα τα προεκτεθέντα ήταν σε πλήρη γνώση του προσφεύγοντος, ενόψει των ανωτέρω υπηρεσιακών ιδιοτήτων του στον ΟΣΕ, ο οποίος επίσης γνώριζε καλώς και το γεγονός των συχνών καθυστερήσεων που παρατηρούνται στην κίνηση των αμαξοστοιχιών, με αποτέλεσμα τον πρόσθετο φόρτο και την σαφή επίταση της ευθύνης του σταθμάρχη Λάρισας ενόψει μάλιστα των διασταυρώσεων των αμαξοστοιχιών αυτών σε χρόνο κατ’απόκλιση διαφορετικό του προγραμματισμένου λόγω ακριβώς αυτών των καθυστερήσεων.
Παρά τα εν γνώσει του ανωτέρω προεκτεθέντα ο προσφεύγων κατηγορούμενος και, όπως ήδη επισημάνθηκε, γνωρίζοντας επιπλέον ότι ο κατηγορούμενος σταθμάρχης Β. Σ. με την ελάχιστη έως μηδαμινή εμπειρία του που διέθετε θα ασκούσε “εν τοις πράγμασι” καθήκοντα σταθμάρχη Λάρισας μόνος του από ώρας περίπου 22.15′ της 28ης Φεβρουαρίου 2023 έως και το τέλος της βάρδιας του (περίπου κατά τα προεκτεθέντα στις 6.15′ της 1ης-3-2023), ο ίδιος λοιπόν ο προσφεύγων Δ. Ν. με τις ανωτέρω ιδιότητές του και με βάση το υπηρεσιακό πρόγραμμα, που ο ίδιος εκπόνησε, ανέθεσε στον άπειρο Β. Σ. υπηρεσιακά, να εκτελέσει επικινδύνως την άσκηση των καθηκόντων του σταθμάρχη Λάρισας στην ανωτέρω βάρδια κατά την οποία θα διέρχονταν από τη Λάρισα οι παραπάνω δεκαπέντε αμαξοστοιχίες.
Με τον τρόπο αυτό διατάραξε κατ’ αντικειμενική αιτιώδη συνάφεια την ασφάλεια της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμου) με την έννοια του άρθρου 291 Π Κ, αποδεχόμενος τη διατάραξη αυτή, αφού γνώριζε άριστα όλα τα προεκτεθέντα.
Τα ανωτέρω γεγονότα και οι σχετικές με αυτά αξιολογήσεις ως προς τον τρόπο με τον οποίο ασκούσε τις υπηρεσιακές του επιλογές ο προσφεύγων Δ. Ν. σχετικώς με τον καθορισμό από αυτόν της υπηρεσίας των ακόμη άπειρων σταθμαρχών και της σοβαρής διακινδύνευσης και διατάραξης ένεκα αυτού της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς ενισχύονται ουσιωδώς αποδεικτικά και από όσα εξιστόρησε στην από 5-4-2023 συμπληρωματική κατάθεσή του ο εν ενεργεία έμπειρος σταθμάρχης του ΟΣΕ Γ. Ζ.. Αυτός στην κατάθεσή του αυτή εξιστόρησε τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά : «Σε συνέχεια θέλω να συμπληρώσω, ότι την 02-01-2023 ενώ ταξίδευα με το τρένο για τον Παλαιοφάρσαλο για να αναλάβω υπηρεσία, ταυτόχρονα ταξίδευε στο ίδιο τρένο και ο Β. Σ., ο οποίος τότε ήταν ακόμη μαθητευόμενος-χωρίς πιστοποίηση και ο οποίος μου ανέφερε ότι μετέβαινε στην Καλαμπάκα για μαθητεία. Τον ρώτησα ποιος θα ήταν εκείνη την ημέρα εκπαιδευτής του και μου απάντησε ότι μάλλον θα είναι ο Π. (Σταθμάρχης). Όταν έφτασα και ανέλαβα υπηρεσία στον Παλαιοφάρσαλο, περί ώρα 11:00 επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον Π., διότι δεν τον είχα δει μέχρι εκείνη την ώρα να περνάει από το δικό μου σταθμό και να μεταβαίνει στην Καλαμπάκα, και τον ρώτησα που βρίσκεται και αυτός μου απάντησε ότι αυτός είναι στο Βόλο, στο σπίτι του και ότι ο Σ. είναι μόνος του υπηρεσία εκείνη την ώρα στην Καλαμπάκα. Τότε εγώ τον ρώτησα πως είναι δυνατόν να αφήσατε μόνο του τον Σ. στο Σταθμό της Καλαμπάκας. Αυτό το ρώτησα στον Π. διότι ο Π., εκτός από Σταθμάρχης, είναι επιπρόσθετα και γραμματέας του κ. Ν. και με αυτή την ιδιότητά του παραλαμβάνει το πρόγραμμα από τον Κ. Ν. και το διανέμει σε όλους τους σταθμούς. Τότε ο Π. μου απάντησε ότι ο Σ. αφέθηκε μόνος του στην Καλαμπάκα κατόπιν εντολής του κ. Ν. (σ.σ. προσφεύγοντος). Αμέσως μετά εγώ, θορυβημένος, τηλεφώνησα στον Β. Β., Προϊστάμενο στον ΟΣΕ στην Αθήνα και του γνωστοποίησα τα ανωτέρω και αυτός μου έδωσε εντολή να τηλεφωνήσω στον Διευθυντή Κυκλοφορίας του ΟΣΕ, τον κ. Χ. Κ. και να του τα αναφέρω. Οπότε εγώ τηλεφώνησα στον Χ. και αφού τον ενημέρωσα, αυτός με παρέπεμψε στον Τ. Ι., Προϊστάμενο ΤΡΙΔΥΚ, τον οποίο και τηλεφώνησα και ενημέρωσα για τα ανωτέρω. Αργότερα έμαθα, ότι ο Τ. τηλεφώνησε αμέσως στον Ν. και του έδωσε εντολή να πάει επειγόντως στην Καλαμπάκα για να αναλάβει ως Σταθμάρχης, όπως και έγινε. Περί ώρα 12:05 μου τηλεφώνησε ο Ν. (σ.σ. προσφεύγων) από το σταθμό της Καλαμπάκας, όπου είχε μεταβεί εσπευσμένα και μου είπε “έμαθα ότι με έψαχνες. Θα δεις τώρα τι θα πάθεις”. Σε σχετική ερώτηση του Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας σχετικά με το ποία η ευθύνη του προσφεύγοντος ως προς τον ήδη κατηγορούμενο Β. Σ. και τον ορισμό του απ αυτόν (προσφεύγοντα) ως μόνο σταθμάρχη στο σταθμαρχείο της Λάρισας τη νύχτα του τραγικού συμβάντος της 28-2-2023 ο ανωτέρω μάρτυρας απάντησε κατά λέξη : «Κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να τον βάλει μόνο του νύχτα σε τόσο κεντρικό σταθμό, όπως είναι η Λάρισα, λόγω της απειρίας του».
Περαιτέρω τα ανωτέρω προεκτεθέντα περί του ότι ο μη έχων εμπειρία κατηγορούμενος Β. Σ. μόνος του εν τοις πράγμασι ορίσθηκε από τον προσφεύγοντα να εκτελέσει επικινδύνως τα κρίσιμα καθήκοντά του τη νύχτα του τραγικού συμβάντος της 28ης-2-2023 ενισχύονται αποδεικτικά και από τα εξής επιπλέον που κατέθεσε ο ανωτέρω μάρτυρας και έμπειρος σταθμάρχης του ΟΣΕ Γ. Ζ. στην ίδια ως άνω από 5-4-2023 πρόσφατη κατάθεσή του, σε σχέση μάλιστα και με συγκατηγορούμενους στην ίδια υπόθεση «Από τη στιγμή που παρέδωσε ο Π. και ο Χ. στον Σ., δεν μπορούσε να κάνει κάτι ο Π.. Αυτό που του παρέδωσε ο Π. ήταν απλό είμαι βέβαιος ότι ο Π. εξήγησε στο Σ. τι είχε να διαχειρισθεί. Τα παρέδωσε όλα ομαλά.». Όμως ο προσφεύγων είχε πλήρη γνώση, ενόψει της ελάχιστης έως μηδαμινής εμπειρίας του Β. Σ. να υπηρετήσει ως σταθμάρχης σε ένα δύσκολο και νευραλγικό, όπως ανωτέρω καταδείχθηκε, σιδηροδρομικό σταθμό, όπως αυτός της Λάρισας, που είναι κομβικός με συχνή διασταύρωση μεγάλου αναλογικά αριθμού αμαξοστοιχιών ότι τα καθήκοντα που του όρισε να υλοποιήσει μόνος του, εν τοις πράγμασι μετά τις 22.15′ περίπου ώρα της 28ης -2-2023 για το ιδιαίτερα χαμηλό γνωστικό και εμπειρικό επίπεδο του Β. Σ. ήταν δυσχερή έως πολύπλοκα. Και παρόλα αυτά εν γνώσει του ο προσφεύγων τον όρισε να εκτελέσει επικινδύνως την επίμαχη και επίδικη βάρδια του μόνος του. Πέραν των ανωτέρω, προσδιοριστικά της προεκτεθείσης εγκληματικής επιλογής του προσφεύγοντος κατηγορουμένου Δ. Ν. να ορίσει υπηρεσιακά τον άπειρο Β. Σ. να ασκήσει μόνος του καθήκοντα σταθμάρχη κατά την επίμαχη νυχτερινή βάρδια της 28ης-2-2023, κατά την οποία από τις -εκ της απειρίας του- ενέργειες και παραλείψεις του τελευταίου αντικειμενικά αιτιωδώς προκλήθηκε σοβαρότατη διατάραξη της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμων) κατά την έννοια του άρθρου 291 Π Κ, με τα περαιτέρω προεκτεθέντα τραγικά αποτελέσματα, είναι και τα όσα μεταξύ άλλων, κατέθεσε ο εμπειρότατος και ήδη συνταξιούχος σταθμάρχης του ΟΣΕ Γ. Α. στην από 3-4-2023 κατάθεσή του ενώπιον του Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας. Ειδικότερα σε σχετική ερώτηση του τελευταίου αν η ενέργεια του προσφεύγοντος να τοποθετήσει τον Β. Σ. «νύχτα μόνο του από τις 24-2-2023 έως την 28-2-2023 στο Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας είναι η ενδεδειγμένη» ο μάρτυρας αυτός εκτός των άλλων επισήμανε «… λόγω της έλλειψης εμπειρίας του συγκεκριμένου σταθμάρχη, είναι μία ενέργεια που εγώ δεν θα την έκανα… Επίσης, όπως μου επιδεικνύεται από το φύλλο παρουσίας σταθμαρχών του Φεβρουαρίου του 2023, παρατηρώ τα εξής : είχε τρεις έμπειρους σταθμάρχες στο διάστημα από 24-2-2023 έως 28-2-2023 να είναι αναπαυμένοι (off για το τριήμερο) και αφήνει τον Σ. νύχτα μόνο του παρότι ήταν άπειρος». Αξιολογώντας περαιτέρω την κατάθεση αυτή του μάρτυρα, τα στοιχεία της οποίας που επικαλείται προκύπτουν από τα επίσημα έγγραφα του ΟΣΕ, σύμφωνα με τα οποία ο προσφεύγων όρισε τις υπηρεσίες των σταθμαρχών, ο τελευταίος έδωσε άδεια ανάπαυσης στους έμπειρους σταθμάρχες κατά τις ημέρες της Αποκριάς και της Καθαράς Δευτέρας (δηλαδή από Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου έως και την Τρίτη μετά την Καθαροδευτέρα 28-2-2023), ημέρες μάλιστα κατά τις οποίες υπήρξε και λόγω του τριημέρου αργιών ιδιαίτερα μεγάλη κίνηση επιβατών επί των κινουμένων επιβατικών αμαξοστοιχιών. Και συμπερασματικά κατέληξε ο μάρτυρας αυτός στην ίδια κατάθεσή του κατά λέξη «Για μένα δεν είναι σωστή η διαχείριση αυτή, σύμφωνα με την ιεραρχία και την εμπειρία των σταθμαρχών. Η ενδεδειγμένη διαχείριση προγράμματος είναι να τοποθετούνται οι νέοι μαζί με εμπειρότερους ώστε να μαθαίνουν και να διασφαλίζεται η ασφάλεια της κυκλοφορίας».
Από την προπεριγραφείσα αναλυτικά ως άνω συμπεριφορά του προσφεύγοντος στα πλαίσια άσκησης των υπηρεσιακών του καθηκόντων με τις προεκτεθείσες ιδιότητές του, κατά αντικειμενική αιτιώδη συνάφεια, ο ορισθείς από αυτόν και μη έχων την προσήκουσα εμπειρία προς τούτο σταθμάρχης, Β. Σ., την 28η.02.2023, ενώ ασκούσε υπηρεσία σταθμάρχη στο Σ.Σ. Λάρισας από ώρα 22:00′ της 28η .02.2023 έως ώρα εν τοις πράγμασι περίπου 06:15′ της 01.03.2023, έχοντας την ευθύνη για την ασφάλεια της κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών και την αρμοδιότητα να επιτρέψει την αναχώρηση ή την ελεύθερη διέλευσή τους από τον εν λόγω σιδηροδρομικό σταθμό, ρύθμισε και επόπτευσε μόνος του την αναχώρηση από το Σ.Σ. Λάρισας της αμαξοστοιχίας IC62, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο από την Αθήνα με κατεύθυνση προς τη Θεσσαλονίκη και αναχώρησε από το Σ.Σ. Λάρισας ώρα 23:04′ της 2815.02.2023. Κατά την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας αυτής (IC62) δεν ρύθμισε τις αιχμές 118Β και 118Α της σιδηροδρομικής γραμμής, σε ευθεία γραμμή, ώστε να κινηθεί η εν λόγω αμαξοστοιχία στη γραμμή ανόδου, αλλά ρύθμισε αυτές σε διαγώνιο, εκτρέποντας την κυκλοφορία της αμαξοστοιχίας IC62 μέσω της διαγωνίου στη γραμμή καθόδου, η οποία προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών με κατεύθυνση από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, πλέον δε τούτου, παραβιάζοντας λόγω της απειρίας του και τους κανόνες ελέγχου της ασφαλούς κυκλοφορίας, διότι, ενώ, μετά την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας από το Σ.Σ. Λάρισας, παρακολουθώντας τον ηλεκτρικό πίνακα ελέγχου κυκλοφορίας, που βρίσκεται στο γραφείο κινήσεως, όπου ο ίδιος εργαζόταν και ενώ όφειλε και μπορούσε να διαπιστώσει την κίνηση της αμαξοστοιχίας από τις λυχνίες του ηλεκτρονικού πίνακα ελέγχου, εντούτοις παρέλειψε να παρακολουθήσει την κίνηση αυτής στον ηλεκτρονικό πίνακα, ώστε να διακόψει τη συνέχιση της πορείας της, με συνέπεια η εν λόγω αμαξοστοιχία να μην κινηθεί στη γραμμή ανόδου, που προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών με κατεύθυνση από την Αθήνα προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά να κινηθεί στη γραμμή καθόδου, που προορίζεται για την κίνηση των αμαξοστοιχιών από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα, εξαιτίας δε των προαναφερόμενων χειρισμών του η αμαξοστοιχία IC62 να κινηθεί συνεχόμενα στη γραμμή καθόδου και στη σιδηροδρομική χιλιομετρική θέση (χ/θ) 371 της διαδρομής Πειραιώς-Πλατέως, στο ύψος της περιοχής του Ευαγγελισμού Τεμπών Λάρισας, περί ώρα 23:23′ της ιδίας ημέρας, να συγκρουσθεί σφοδρά μετωπικά με την υπ’ αριθμ. 63503 εμπορική αμαξοστοιχία, η οποία εκτελούσε το δρομολόγιο από τη Θεσσαλονίκη προς την Αθήνα και μετά την αναχώρησή της από το Σιδηροδρομικό Σταθμό Νέων Πόρων έβαινε κανονικά στη γραμμή καθόδου, με κατεύθυνση προς τη/Λάρισα, με αποτέλεσμα, από τη σφοδρή αυτή μετωπική σύγκρουση των δύο (2) αμαξοστοιχιών και την ττροκληθείσα εξ αυτής βιαία παραμόρφωση των μαζών των εμπρόσθιων μερών τους, όπου και οι μηχανές των αμαξοστοιχιών και την συνεπεία αυτής προκληθείσα ισχυρή ανάφλεξη σε συνδυασμό με τις προσκληθείσες ηλεκτρικές εκκενώσεις, να προκληθεί πυρκαγιά και συνεπεία όλων αυτών να προκληθούν α) ο θάνατος πενήντα οκτώ (58) ανθρώπων που επέβαιναν στις ως άνω αμαξοστοιχίες, τα στοιχεία των οποίων καταγράφονται στην ανωτέρω απαγγελθείσα κατά του προσφεύγοντος κατηγορία από τον Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, και β) βαριές σωματικές βλάβες σε τουλάχιστον σαράντα εννέα (49) ανθρώπους εκ των επιβαινόντων στις αμαξοστοιχίες αυτές, τα στοιχεία των οποίων και οι προκληθείσες σ’ αυτούς βαριές σωματικές βλάβες επίσης περιγράφονται στην ανωτέρω απαγγελθείσα κατά του προσφεύγοντος κατηγορία, στην οποία επίσης περιγράφονται ως ανωτέρω και τα λοιπά αποτελέσματα που προκλήθηκαν από την συμπεριφορά του προσφεύγοντος.
Ενόψει των όσων εμπεριστατωμένα αναλύθηκαν ανωτέρω καθίσταται απολύτως σαφές ότι προκύπτουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής (άρθρο 282 § 1 ΚΠΔ) του προσφεύγοντος κατηγορουμένου Δ. Ν., εκτός των άλλων, και για το κακούργημα της διατάραξης της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμου) με επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις, η οποία είχε ως αποτέλεσμα α) τον θάνατο μεγάλου αριθμού ανθρώπων, β) τη βαριά σωματική βλάβη περισσότερων προσώπων καθώς και σημαντική βλάβη σε εγκαταστάσεις κοινής ωφέλειας, γ) τον κίνδυνο περισσότερων προσώπων και δ) τον κοινό κίνδυνο σε περισσότερα ξένα πράγματα σύμφωνα με το άρθρο 291 παρ. 1 περ. στ’, περ. αα’, ββ’, γγ’, δδ’ και εδάφιο τελευταίο της παρ. 1 ΠΚ, για το οποίο προβλέπεται (και) κάθειρξη έως 15 έτη με δυνατότητα του δικαστηρίου να επιβάλει ισόβια κάθειρξη και από αυτό προκλήθηκε κατά τα προεκτεθέντα μεγάλος αριθμός παθόντων (άρθρο 286 § 1 εδ. β’ ΚΠΔ).
Σχετικά με το κακούργημα αυτό απαγγέλθηκε η ανωτέρω κατηγορία κατά του προσφεύγοντος κατηγορουμένου από τον Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας. Όπως προαναφέρθηκε, ο κατηγορούμενος έφερε τις ιδιότητες του Προϊσταμένου του Τμήματος Επιθεώρησης Λάρισας της Υπηρεσίας Υποστήριξης Κυκλοφορίας Κεντρικής και Νοτίου Ελλάδας της Διεύθυνσης Κυκλοφορίας και Διαχείρισης Χωρητικότητας του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος (ΟΣΕ) και του υπεύθυνου για την έκδοση υπηρεσιών κατανομής βαρδιών του προσωπικού κυκλοφορίας και για την κατάρτιση του προγράμματος των υπηρεσιών των εκτελούντων υπηρεσία Σταθμαρχών]στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας. Έχοντας μακρόχρονη θητεία στις υπηρεσίες του ΟΣΕ και ασκώντας μέχρι τη μέρα του τραγικού συμβάντος τα ως άνω ανώτερα στην υπηρεσιακή ιεραρχία καθήκοντά του, είναι αυτονόητο ότι αφ’ ενός μεν έχει άμεση γνώση όλων των δομών των υπηρεσιών του ΟΣΕ που προΐστατο και αφ ετέρου ιδιαίτερη ευχέρεια πρόσβασης σε όλους τους μηχανισμούς αυτών των δομών λειτουργίας του ΟΣΕ. Πέραν τούτου γνωρίζει μεγάλο αριθμό υπαλλήλων του ΟΣΕ με τους οποίους διαχρονικά συνεργάστηκε, ενίοτε και πολύ στενά, ενόψει μάλιστα της επί τριάντα εννέα (39) χρόνια ανελλιπούς άσκησης των καθηκόντων του σταθμάρχη, αφού σύμφωνα με την υπό κρίση προσφυγή του προσελήφθη στον ΟΣΕ με αυτή την ιδιότητά του στις 15-3-1984. Επειδή επί πλέον σύμφωνα με όσα έχουν ήδη προεκτεθεί έχει καταστεί φανερό ότι η ευθύνη του αστική και ποινική για το τραγικό συμβάν της 28ης Φεβρουαρίου 2023, που στοίχισε, εκτός των άλλων, το θάνατο 58 ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και πολλών νέων στην ηλικία και τον βαρύ τραυματισμό 49 τουλάχιστον ανθρώπων είναι βαρύτατη, κρίνεται, ενόψει των ιδιαίτερων και συγκεκριμένων αυτών χαρακτηριστικών της εγκληματικής πράξης του, ότι αν αφεθεί ελεύθερος, είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα, προκειμένου να οργανώσει, σχεδιάσει και πετύχει τη συγκάλυψη περαιτέρω αποδεικτικών στοιχείων, που τεκμηριώνουν αποδεικτικά το κακρύργημα για το οποίο του ασκήθηκε η ανωτέρω ποινική δίωξη και του απαγγέλθηκε κατηγορία από τον Εφέτη-Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας.
Εδώ επισημαίνεται ότι ο κατ’οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση, με την έννοια του άρθρου 284 ν. ΚΠΔ, δεν αρκεί να τον αποτρέψει από την τέλεση εγκλημάτων με τον παραπάνω σκοπό συγκάλυψης, όπως λ.χ. υπεξαγωγή εγγράφων ή ηθική αυτουργία σ’ αυτή (άρθρ. 222,46 § 1 ΠΚ), ηθική αυτουργία σε ψευδή κατάθεση με άσκηση πιέσεων σε υπαλλήλους του ΟΣΕ (άρθρ. 46 § 1, 224 ΠΚ) ή πλαστογραφία (νόθευση) ή ηθική αυτουργία σε αυτή (άρθρ. 216 § 1 46 § 1 ΠΚ) κ.λ.π. καθόσον με την επιβολή του δικονομικού μέτρου του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση, όπως αυτό διαρθρώνεται στα άρθρα 284 και επ. ΚΠΔ ουδόλως αποκλείεται ή περιορίζεται η με οποιοδήποτε τρόπο επικοινωνία του οποτεδήποτε με πρώην συνεργάτες του στον ΟΣΕ ή άλλους υπηρεσιακούς παράγοντες του οργανισμού αυτού, ή με άλλα πρόσωπα, μέσω των οποίων είναι εύκολο με την επικοινωνία αυτή να οργανώσει και πετύχει τέλεση εγκλημάτων συγκάλυψης του κακουργήματος για το οποίο κατηγορείται. Η διάπραξη αυτών αποκλείεται ή περιορίζεται επαρκέστατα και δραστικά μόνο με την για τους λόγους αυτούς επιβεβλημένη συνέχιση της προσωρινής του κράτησης. Άλλωστε το πρόβλημα υγείας του που επικαλείται ο προσφεύγων στην υπό κρίση προσφυγή του και
σε σχέση με το οποίο ζητά την αντικατάσταση της προσωρινής του κράτησης με τον κατ’
οίκον περιορισμό του με ηλεκτρονική επιτήρηση εύκολα αντιμετωπίζεται από το Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας, όπου κρατείται προσωρινά, αφού σ’αυτό υπάρχει οργανωμένη κατά περίπτωση επίσκεψη ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και περαιτέρω, κατόπιν υπόδειξης αυτών, αν κριθεί ιατρικά απαραίτητη, η αντιμετώπιση ενός σοβαρότερου προβλήματος υγείας κρατουμένου, παραπέμπεται αυτός στην αντίστοιχη κλινική του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λάρισας.
Ενόψει όλων όσων αναλυτικά και ειδικώς εμπεριστατωμένα σύμφωνα με τα άρθρα 93 § 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ εκτέθηκαν ανωτέρω και συναφώς αιτιολογήθηκαν κατά τις διατάξεις αυτές, οι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου στην υπό κρίση προσφυγή του αλλά και στην απολογία του που στοχεύουν στην άρνηση της κατηγορίας και της συνδρομής επαρκώς ενδείξεων ενοχής σε βάρος του για το κακούργημα για το οποίο κατηγορείται και σε σχέση με το οποίο εκδόθηκε το προσβαλλόμενο από αυτόν ένταλμα προσωρινής κράτησης του Εφέτη Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, κρίνονται ουσιαστικά αβάσιμοι και ανατρεπόμενοι από τα ήδη ανωτέρω περιγραφέντα πραγματικά περιστατικά, καθώς και τις προηγηθείσες στο σκεπτικό σκέψεις και επιχειρήματα κατά τη συναξιολόγηση των μέχρι τώρα συγκεντρωθέντων αποδεικτικών στοιχείων.
Περαιτέρω επειδή στην προκείμενη περίπτωση η προσωρινή κράτηση του κατηγορουμένου Δ. Ν. σύμφωνα με το προσβαλλόμενο από αυτόν, ως προσφεύγοντος, ένταλμα προσωρινής κράτησης που εκδόθηκε από τον Εφέτη Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, επιβλήθηκε σ’ αυτόν ένεκα των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της εγκληματικής πράξης του (που ήδη αναφέρονται αναλυτικά ανωτέρω), από τα οποία προκύπτει κίνδυνος τέλεσης άλλων-νέων εγκλημάτων συγκάλυψης του κακουργήματος για το οποίο ήδη κατηγορείται, σύμφωνα με όσα ήδη αναλύθηκαν και εμπεριστατωμένα αιτιολογήθηκαν, η δικαιοδοτική αυτή κρίση εξακολουθεί και σήμερα να υφίσταται χωρίς να έχει κατ’ ουσίαν μεταβληθεί με την υπό κρίση προσφυγή του και τους σ’ αυτή ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.
Συνακόλουθα κρίνεται ότι δεν επαρκεί η σε βάρος του προσφεύγοντος κατηγορουμένου επιβολή του δικονομικού μέτρου του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση ή άλλου περιοριστικού όρου, προκειμένου να τον αποτρέψει από την τέλεση άλλων εγκλημάτων.
Από όλα τα παραπάνω συνάγεται αιτιωδώς ότι είναι αναγκαία η περαιτέρω συνέχιση της προσωρινής κράτησης του προσφεύγοντος κατηγορουμένου στο Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας, καθόσον δεν εκλείπουν στο παρόν δικονομικό στάδιο ι λόγοι για τους οποίους αυτή διατάχθηκε και επιβλήθηκε με το δια της προσφυγής προσβαλλόμενο ανωτέρω ένταλμα προσωρινής κράτησης και επομένως πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση προσφυγή.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ
Να γίνει τυπικά δεκτή και να απορριφθεί στην ουσία η από 7-4-2023 προσφυγή του κατηγορουμένου Δ. Ν. του Π. και ήδη προσωρινά κρατούμενου στο Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας από 31-3-2023 δυνάμει του με αριθμό ../31-3-2023 Εντάλματος Προσωρινής Κράτησης του Εφέτη Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, κατατεθείσα νομίμως από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κ. Κ., δικηγόρο του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, με την οποία ζητά κατά ορθή νομική εκτίμηση να ακυρωθεί το ανωτέρω Ένταλμα Προσωρινής Κράτησης και να αρθεί η προσωρινή του κράτηση ή άλλως να αντικατασταθεί με το μέτρο του κατ’ οίκον περιορισμού με ηλεκτρονική επιτήρηση ή με άλλους περιοριστικούς όρους.
| Λάρισα 11 Απριλίου 2023 |
ΠΡΟΣ
TO ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
Εισάγω, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 30, 138§2,145§1, 2, 315 παρ. 4 του ΚΠΔ, ως ισχύουν, προκειμένου να συμπληρωθεί η με αριθ. 45/2023 πρόταση μας, σχετικά με την από 07-4-2023 προσφυγή του κατηγορουμένου Δ. Ν. του Π. και ήδη προσωρινά κρατουμένου στο Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας από 31- 3-2023 δυνάμει του με αριθμό 01/31-3-2023 Εντάλματος Προσωρινής Κράτησης του Εφέτη Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας, ορισθέντος κατά το άρθρο 28 § 2 εδ. α’ ΚΠΔ και με την υπ’ αριθ. 4/10-3-2023 Απόφαση της Ολομέλειας του Εφετείου Λάρισας (σε Συμβούλιο) κατόπιν της υπ’ αριθ. πρωτ. 291/6-3-2023 αίτησής μας (άρθρο 28 § 1, 2 εδ. α’ ΚΠΔ), σύμφωνα με το αιτητικό της από 13-04-23 αίτησης για αυτοπρόσωπη εμφάνιση, κατατεθείσα από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του ανωτέρω, Κ. Κ., δικηγόρο του Δικηγορικού Συλλόγου Λάρισας, με την οποία ζητά, προκειμένου αυτό να συμπληρωθεί το σκεπτικό και διατακτικό της άνω πρότασής μας, σχετικά με το υποβληθέν από την κατηγορουμένη, αίτημα για αυτοπρόσωπη εμφάνισή της στο Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, το οποίο θα κρίνει την ως άνω προσφυγή, την οποία αίτηση κατέθεσε αυτός, μετά την υποβολή στο Συμβούλιο σας, της κατά νόμο πρότασής μας, στις 11-04-23, και πριν το συμβούλιο εκδώσει βούλευμα επί αυτής, και εκθέτω τα ακόλουθα:
Στη διάταξη της παρ. 4 του άρθ. 315 του ΚΠΔ, ορίζεται ότι “… 4. Όταν το δικαστικό συμβούλιο αποφαίνεται με οποιαδήποτε αφορμή για την προσωρινή κράτηση ή μη του κατηγορουμένου, έχει υποχρέωση, εφόσον υποβληθεί σχετικό αίτημα, να τον καλέσει ενώπιον του προκειμένου να διατυπώσει τις απόψεις του, εκτός αν με ειδική αιτιολογία κρίνει ότι η αυτοπρόσωπη εμφάνιση δεν είναι αναγκαία
από την κύρια ανάκριση που προηγήθηκε για την υπό κρίση υπόθεση μέχρι σήμερα, και το αποδεικτικό υλικό που συγκεντρώθηκε ως τώρα, όπως αυτό αναλυτικά αναφέρεται στην ως άνω πρότασή μας, στην οποία εξάλλου αναφερόμαστε, αξιολογούμενο κατά τις αρχές της ηθικής απόδειξης, προς πρόκειται για μια δυσχερή ως προς την ακριβή απόδοση ποινικών ευθυνών, υπόθεση που αφορά όμως σε ένα εκ των τραγικότερων δυστυχημάτων, από πλευράς θανόντων και λοιπών παθόντων, και με ένα πλέγμα ευθυνών, που καταλαμβάνει μεγάλο αριθμό εμπλεκομένων προσώπων. Έτσι και παρ’ όλη την δια υπομνήματος αναλυτική παράθεση των θέσεων του προσφεύγοντος κατηγορουμένου, δεν υπάρχει κανείς ουσιαστικός λόγος αποκλεισμού αυτού από το δικαίωμά του περί αυτοπρόσωπης εμφάνισης του ενώπιον του Συμβουλίου σας ώστε να μορφώσει αυτό (το Συμβούλιο) όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένη δικανική πεποίθηση περί των θεμάτων που θα κρίνει αυτό
| Λάρισα, 13-4-23 |
Θα πρέπει ακολούθως κατά τη γνώμη μας, να κάνει δεκτή το Συμβούλιο σας, την από 13-4-23 αίτηση του προσφεύγοντος κατηγορουμένου, Δ. Ν., του Π., για αυτοπρόσωπη εμφάνισής του ενώπιον του Συμβουλίου σας.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ
ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΕΚΤΗ η από 13-4-23 αίτηση του προσφεύγοντος κατηγορουμένου, Δ. Ν. του Π., για αυτοπρόσωπη εμφάνισής του ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών Λάρισας, κατά τη συνεδρίασή του, για την κρίση του επί της με αριθ. 45/2023 πρότασή μας.
Για τη συνεδρίαση αυτή και τη συζήτηση της υπόθεσης ο Δ. Ν., κρατούμενος Σ.Κ. Λάρισας, ειδοποιήθηκε εμπρόθεσμα και νομότυπα, για την εκδίκαση της προσφυγής του, κατ’ άρθρο 110§ 1 του νέου Π.Κ. (βλ. σχετ. το από 13-4-2023 αποδεικτικό επίδοσης ειδοποίησης, για εμφάνιση στο Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, της Α. Καναβού, γραμματέα του Σ.Κ. Λάρισας), ο οποίος προσήλθε και παραστάθηκε μετά του συνηγόρου του, Ι. Γ. του Δ.Σ. Πειραιά.
Αφού το Συμβούλιο άκουσε τον Αντεισαγγελέα Εφετών Λάμπρο Τσόγκα να αναπτύσσει και προφορικά τις παραπάνω προτάσεις α) του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας Σταμάτιου Δασκαλόπουλου και β) του Αντεισαγγελέα Εφετών Στέφανου Ζαρκαντζιά και μετά την αποχώρησή του.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά του κατηγορουμένου Δ. Ν. του Π., κατοίκου και ήδη προσωρινά κρατουμένου στο Σωφρονιστικό κατάστημα , ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα αδικήματα : 1) της διατάραξης της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμου) με επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις η οποία είχε ως αποτέλεσμα α) τον θάνατο περισσοτέρων, μεγάλου αριθμού ανθρώπων κατά συρροή, β) τη βαριά σωματική βλάβη περισσοτέρων ανθρώπων κατά συρροή, γ) τον κίνδυνο περισσοτέρων προσώπων και δ) τον κίνδυνο σε περισσότερα ξένα πράγματα, 2) ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή, 3) βαριά σωματική βλάβη από αμέλεια κατά συρροή από υπόχρεο λόγω του επαγγέλματος του να καταβάλλει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή και 4) απλή σωματική βλάβη από αμέλεια κατά συρροή από υπόχρεο λόγω του επαγγέλματος του να καταβάλλει ιδιαίτερη επιμέλεια και προσοχή. Για τις ανωτέρω αξιόποινες πράξεις παραγγέλθηκε η διενέργεια κύριας ανάκρισης, η οποία δεν έχει ακόμη περατωθεί. Μετά τη απολογία του ενώπιων του Εφέτη – Ανακριτή του Εφετείου Λάρισας και με σύμφωνη γνώμη του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας διατάχθηκε, με το υπ’ αριθμ ../2023 Ένταλμα Προσωρινής Κράτησης, που εξέδωσε ο άνω Ανακριτής, η προσωρινή του κράτηση, για την κακουργηματική πράξη της διατάραξης της ασφάλειας της συγκοινωνίας μέσων σταθερής τροχιάς (σιδηροδρόμου) με επικίνδυνες για την ασφάλεια της συγκοινωνίας πράξεις η οποία είχε ως αποτέλεσμα α) τον θάνατο περισσοτέρων, μεγάλου αριθμού ανθρώπων κατά συρροή, β) τη βαριά σωματική βλάβη περισσοτέρων ανθρώπων κατά συρροή, γ) τον κίνδυνο περισσοτέρων προσώπων και δ) τον κίνδυνο σε περισσότερα ξένα πράγματα, διότι από τις υπάρχουσες σε βάρος του σοβαρές ενδείξεις ενοχής και επιπλέον από τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της πράξεως για την οποία κατηγορείται, κρίθηκε ως απολύτως αναγκαία η προσωρινή του κράτηση, για να προληφθεί η τέλεση από αυτόν και νέων αξιόποινων πράξεων προκειμένου να συγκαλύψει το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται. Κατά του παραπάνω εντάλματος προσωρινής κρατήσεως, ο κατηγορούμενος άσκησε την από 7-4-2023 προσφυγή, διά του συνηγόρου του, ο οποίος είχε παρασταθεί κατά την απολογία του ενώπιον του ως άνω Ανακριτή και υπέβαλε το από 13-4-2023 αίτημά του για αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον αυτού του Συμβουλίου η οποία ήδη νόμιμα φέρεται με τις με αριθμό 45/2023 και 48/2023 προτάσεις του Εισαγγελέα Εφετών Λάρισας ενώπιον αυτού του Συμβουλίου αντίστοιχα. Η προσφυγή έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρ,290 παρ.1 και 474 παρ.1 Κ.Π.Δ.) και ως εκ τούτου πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Επίσης πρέπει να γίνει δεκτό και το αίτημα του κατηγορουμένου για αυτοπρόσωπη εμφάνισή του ενώπιον αυτού του Συμβουλίου (άρθρο 315 παρ. 4 του Κ.Π.Δ.).
Από το αποδεικτικό υλικό που συγκεντρώθηκε κατά την αυτεπαγγέλτως ενεργηθείσα προανάκριση και την μέχρι τώρα κυρία ανάκριση, και συγκεκριμένα από τις καταθέσεις των μαρτύρων, όλα τα έγγραφα της δικογραφίας, σε συνδυασμό και με την απολογία του κατηγορουμένου – προσφεύγοντος, την αυτοπρόσωπη εμφάνισή του ενώπιον αυτού του Συμβουλίου, τα από 13-4-2023 και από 21-4-2023 υπομνήματα που κατατέθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του με τα συνημμένα σε αυτά (τα υπομνήματα) έγγραφα, προέκυψαν τα πραγματικά περιστατικά που αναλυτικά και αιτιολογημένα εκτίθενται στην Εισαγγελική πρόταση, στις ορθές και νόμιμες σκέψεις της οποίας και το Συμβούλιο εξ ολοκλήρου αναφέρεται προς αποφυγή περιττών επαναλήψεων (ΟλΑΠ 1227/1979 ΠοινΧρ Λ 253, ΑΠ 1762/2006 (σε Συμβ.) ΝοΒ 2006,1834, ΑΠ 597/95 (σε συμβ.) ΠΧρ ΜΕ 935, ΑΠ 1199/90 (σε συμβ.) ΠΧρ ΜΑ 509). Βάσει αυτών, δεν εξέλιπαν οι λόγοι, για τους οποίους διατάχθηκε η προσωρινή του κράτηση, αφού από τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της κακουργηματικής πράξεως, για την οποία κατηγορείται, κρίνεται πολύ πιθανό, σε περίπτωση που αφεθεί ελεύθερος, ακόμη και με περιοριστικούς όρους, ότι θα διαπράξει αξιόποινες πράξεις προκειμένου να συγκαλύψει το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται. Συμπληρωματικά δε προς όσα αναφέρονται στην εισαγγελική πρόταση πρέπει να σημειωθεί ότι ενώπιον αυτού του Συμβουλίου ο προσφεύγων κατηγορούμενος, παριστάμενος με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του, δήλωσε μεταξύ άλλων ότι το κριτήριο για τον καθορισμό των υπηρεσιών των σταθμαρχών ήταν η ισότιμη και ισόκυρη κατανομή τους. Από τη παραπάνω δήλωσή του σε συνδυασμό και με τις λοιπές δηλώσεις του ιδίου και του συνηγόρου του προκύπτει ότι, κατά τον ορισμό της υπηρεσίας σταθμάρχη για τον σταθμό της Λάρισας την 28-2-2023 και για τις ώρες μετά την 11η νυχτερινή, δεν λήφθηκε υπόψη η ελάχιστη εμπειρία του σταθμάρχη Β. Σ. του Δ., για την εργασία του αυτή, την οποία θα πραγματοποιούσε μόνος του, δεδομένου ότι σε προηγούμενη νυχτερινή υπηρεσία του ιδίου σταθμάρχη στον σιδηροδρομικό σταθμό Καλαμπάκας, στις 2-1-2023, υποχρεώθηκε ο προσφεύγων, κατόπιν εντολής ανωτέρου του να πραγματοποιήσει την αντίστοιχη υπηρεσία μαζί με τον ανωτέρω σταθμάρχη καθόσον ο τελευταίος δεν είχε την ανάλογη εμπειρία για σιδηροδρομικό σταθμό (ήτοι το Σταθμό της Καλαμπάκας) με πολύ μικρότερη κυκλοφορία (ιδίως κατά τη νυχτερινή βάρδια) σε σχέση με αυτή του σιδηροδρομικού σταθμού Λάρισας. Τα παραπάνω άλλωστε δεν αμφισβητήθηκαν από τον προσφεύγοντα κατηγορούμενο ενώπιον του παρόντος Συμβουλίου. Επιπλέον, πέραν όσων αναφέρονται στην εισαγγελική πρόταση, ενόψει και της μακράς θητείας του προσφεύγοντος στην υπηρεσία του, και των φιλικών και υπηρεσιακών σχέσεων, τις οποίες έχει αναπτύξει με τους υφισταμένους του, είναι δυνατόν να προβεί σε ηθική αυτουργία παράνομων πράξεων προκειμένου να συγκαλύψει το έγκλημα για το οποίο κατηγορείται σε βαθμό κακουργήματος. Σημειωτέον ότι ήδη αμέσως μετά την τέλεση του αδικήματος για το οποίο κατηγορείται, και ενόψει της ενδεχόμενης πειθαρχικής και ποινικής του δίωξης, έσπευσε και κατάφερε να αποσπάσει, με την μεσολάβηση τρίτου, από ιατρό του Νοσοκομείου Βόλου, αναρρωτική άδεια ενός μηνός, χωρίς προηγουμένως να εξεταστεί ως προς την πάθηση την οποία επικαλούνταν από ιατρό εντός του παραπάνω Νοσοκομείου όπως προκύπτει από το με αριθμό πρωτοκόλλου ΕΜΠ ../…-..-2023 πόρισμα ΕΔΕ της 5ης ΥΠε. Έτσι για την επίτευξη του ως άνω σκοπού, ήτοι την αποτροπή τελέσεως νέων εγκλημάτων, δεν επαρκεί η επιβολή περιοριστικών όρων, ούτε και ο κατ’ οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση (άρθρο 284§1 ΚΠΔ), οι οποίοι στη συγκεκριμένη περίπτωση κρίνονται ανεπαρκείς για την προώθηση του ως άνω σκοπού της ποινικής προδικασίας, που ορίζεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 282 του ΚΠοινΔ. και συνακόλουθα κρίνεται αναγκαία η συνέχιση της προσωρινής του κράτησης. Κατόπιν τούτων, πρέπει η κρινόμενη προσφυγή να απορριφθεί κατ’ ουσίαν.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ το από 13-4-2023 αίτημά του για αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον αυτού του Συμβουλίου.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 7-4-2023 προσφυγή του κατηγορουμένου Δ. Ν. του Π., και ήδη προσωρινά κρατουμένου στο Σωφρονιστικό κατάστημα , κατά του με αριθμό ../2023 εντάλματος προσωρινής κράτησης που εκδόθηκε εις βάρος του από τον Εφέτη – Ανακριτή Λάρισας.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Λάρισα στις 24 Απριλίου 2023 και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο στις 28 Απριλίου 2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ