Αριθμός 151/2021
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
(ΣΕ ΤΡΙΜΕΛΗ ΣΥΝΘΕΣΗ)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Πολυξένη Μάρκου, Πρόεδρο Εφετών, Ευμορφίλη Παπαδοπούλου (Εισηγήτρια) και Πηνελόπη Λέτσιου, Εφέτες.-
Συνήλθε στο δωμάτιο διασκέψεων του Εφετείου την 25η Νοεμβρίου 2021, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Εφετών Στέφανου Ζακραντζιά και του Γραμματέα Κωνσταντίνου Ζούπα, για να σκεφθεί και αποφανθεί επί της κάτωθι ποινικής υποθέσεως, η οποία εισήχθη ενώπιόν του με την υπ’ αριθμ. 132/2021 έγγραφη πρότασή του και η οποία έχει ως ακολούθως:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
Αριθμός 132/2021
Να κληθεί η αιτούσα προ 5 ημερών από τη συζήτηση της παρούσας, ώστε να παραστεί, εάν επιθυμεί ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών, κατά τις προβλέψεις του άρθ. 529 του ΚΠΔ.
ΠΡΟΣ
ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΦΕΤΩΝ ΛΑΡΙΣΑΣ
Εισάγω στο Συμβούλιό σας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 9 παρ. 1, 525 παρ. 1, και 528 παρ. 1, 3, 529 του ΚΠΔ, την από 11-2-2014 αίτηση της Ζ. Μ., του Κ., κατοίκου Κ., με την οποία ζητά την επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα, με τη με αριθμό 2698/0111-2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, με την οποία αυτή καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, για παράβαση του άρθρου 17 παρ.1, 8α Ν. 1337/1983 και εκθέτω τα ακόλουθα:
Κατά το άρθρο 525 παρ. 1 περ. 2 του ΚΠΔ, η ποινική διαδικασία που περατώθηκε με αμετάκλητη απόφαση επαναλαμβάνεται προς το συμφέρον του καταδικασμένου για πλημμέλημα ή κακούργημα αν μετά την οριστική καταδίκη του αποκαλύφθηκαν νέα, άγνωστα στους δικαστές που τον καταδίκασαν, γεγονότα ή αποδείξεις, τα οποία μόνα τους ή σε συνδυασμό με εκείνα που είχαν προσκομισθεί προηγουμένως κάνουν φανερό, ότι αυτός που καταδικάσθηκε είναι αθώος ή καταδικάσθηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε. Κατά την αληθινή έννοια της διάταξης αυτής, νέα γεγονότα ή αποδείξεις, όροι που κατά τη διάταξη αυτή είναι ταυτόσημοι, είναι εκείνα που δεν υποβλήθηκαν στο δικαστήριο και ως εκ τούτου ήταν άγνωστα στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, την κρίση του δε αυτή σχηματίζει το δικαστήριο, που επιλαμβάνεται της αιτήσεως για επανάληψη της διαδικασίας, από την έρευνα των πρακτικών της προηγούμενης δίκης, καθώς και από τα έγγραφα της δικογραφίας. Τέτοιες αποδείξεις μπορεί να είναι οποιεσδήποτε, όπως καταθέσεις νέων μαρτύρων ή νεότερες καταθέσεις, συμπληρωματικές ή διευκρινιστικές ή και τροποποιητικές εκείνων που τέθηκαν υπόψη του δικαστηρίου, νέα έγγραφα ή δικαστικές αποφάσεις ή πρακτικά ή άλλα στοιχεία που διευκρινίζουν αμφίβολα σημεία της υποθέσεως, με την προϋπόθεση ότι οι αποδείξεις αυτές, εκτιμώμενες είτε μόνες τους είτε σε συνδυασμό με εκείνες που είχαν προσκομίσει στο δικαστήριο, που εξέδωσε την καταδικαστική απόφαση, καθιστούν φανερό και όχι απλώς πιθανό, ότι ο καταδικασμένος είναι αθώος ή καταδικάσθηκε άδικα για έγκλημα βαρύτερο από εκείνο που πραγματικά τέλεσε. Δεν μπορούν να αποτελέσουν λόγο επανάληψης της διαδικασίας γεγονότα, τα οποία δεν ήταν άγνωστα στους δικαστές που εξέδωσαν την καταδικαστική απόφαση, αλλ’ αντιθέτως ερευνήθηκαν, αμέσως ή εμμέσως, και απορρίφθηκαν, έστω και λόγω εσφαλμένης εκτίμησης των αποδείξεων, ή δεν άσκησαν επιρροή στο σχηματισμό της δικαστικής κρίσης. Τέλος, δεν Θεωρούνται άγνωστα γεγονότα, εκείνα με τα οποία επιδιώκεται ο από νομικής και ουσιαστικής πλευράς έλεγχος της καταδικαστικής απόφασης, με βάση το αποδεικτικό υλικό που έλαβαν υπ’ όψη τους οι δικαστές, που εξέδωσαν την απόφαση, διότι η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας στρέφεται κατ’ αμετάκλητης αποφάσεως και δεν αποτελεί ένδικο μέσο, αλλά έκτακτη διαδικασία (Α.Π. 913/2013, A.Π. 347/2013, Α.Π.301/2013,Α.Π. 201/2013, Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ, A.Π. 706/2005 ΠοινΛογ 2005 σελ. 632, Α.Π.480/2005 ΠοινΛογ 2005 σελ.448). Τα νέα γεγονότα (ή αποδείξεις), κατά την εκτεθείσα παραπάνω έννοια, πρέπει να ήταν άγνωστα στο Δικαστήριο, ώστε να μη μπορούσε να τα λάβει υπόψη, αλλά και στον καταδικασθέντα, ώστε να μην είχε τη δυνατότητα να τα προβάλει, γιατί αν ήταν γνωστά σ’ αυτόν έπρεπε να έχουν προβληθεί ενώπιον του Δικαστηρίου της ουσίας. Δεν μπορούν συνεπώς να αποτελέσουν λόγο επανάληψης της διαδικασίας γεγονότα, τα οποία ήταν γνωστά στον καταδικασθέντα και μπορούσαν να προβληθούν κατά την εκδίκαση της υπόθεσης (ΑΠ 479/2006 Ποιν. Χρον. ΝΣΤ 925, ΑΠ 124/2006 Ποιν. Χρον. ΝΣΤ 707, ΑΠ 703/2005 Ποιν. Χρον. ΝΣΤ 444, ΑΠ 1993/2004 Ποιν. Λογ. 2004 2382). Περαιτέρω, κατά τις διατάξεις των άρθρων 529 και 528 παρ. 3 του K.Π.Δ., αρμόδιο να αποφασίσει για την αίτηση επανάληψης της διαδικασίας είναι, όταν η καταδίκη απαγγέλθηκε από Πλημμελειοδικείο, το Συμβούλιο Εφετών, το οποίο αν δεχθεί την αίτηση, ακυρώνει την απόφαση και αν κρίνει ότι η επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο είναι αναγκαία, παραπέμπει την υπόθεση για να συζητηθεί σε άλλο ομοιόβαθμο με αυτό που καταδίκασε Δικαστήριο. Από τη ρύθμιση αυτή συνάγεται ότι η παραπομπή για επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο διατάσσεται από το αρμόδιο Συμβούλιο, όταν επιδιώκεται η άρση αμφισβήτησης. Αντίθετα δεν είναι αναγκαία η παραπομπή όταν από τα νέα στοιχεία που προσκομίζονται κρίνεται περιττή και ανώφελη η νέα συζήτηση, διότι είναι πρόδηλη η αθωότητα του κατηγορουμένου ή η μη τέλεση της πράξεως απ’ αυτόν, ή όταν το αξιόποινό της έχει εξαλειφθεί με παραγραφή (Μπουρόπουλου, Ερμηνεία του ΚΠΔ, τόμος B’, σελ. 324, A.Π. 1906/2003 ΠοινΛογ 2003 σελ. 2115, A.Π. 1351/2003 Ποιν Λογ 2003 σελ. 1521, ΕφΘεσ 791/1999 ΠοινΧρ. N’ σελ.656, ΕφΘεσ 476/1996 Αρμ. 1996 σελ. 906).
Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 8α N. 1337/1983 «Οι ιδιοκτήτες ή εντολείς κατασκευής αυθαιρέτων και οι εργολάβοι κατασκευής του τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι (6) μηνών και με χρηματική ποινή από πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ μέχρι πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ, ανάλογα με την αξία του αυθαίρετου έργου και το βαθμό υποβάθμισης του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος». Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι δράστης της παραβάσεως του πρώτου εδαφίου αυτής μπορεί να είναι μόνον ο εκ προθέσεως προβαίνων στην κατασκευή αυθαιρέτου έργου, οπότε τιμωρείται με τις στο εδάφιο αυτό απειλούμενες, ως άνω, διαζευκτικές ποινές, ενώ, σε αμφότερες τις περιπτώσεις, είτε από δόλο είτε από αμέλεια, υπαίτιος καθίσταται εκείνος που έχει μία από τις παραπάνω ιδιότητες (ιδιοκτήτης, εντολέας κλπ). ‘Ετσι για τη στοιχειοθέτηση του από το άρθρο 17 παρ. 8 του Ν. 1337/1983 προβλεπομένου πλημμελήματος της ανεγέρσεως από πρόθεση αυθαιρέτου κτίσματος απαιτούνται εκτός των άλλων α) ιδιότητα του δράστη ως ιδιοκτήτη ή εντολέως ή εργολάβου και β) ανέγερση απ’ αυτόν εντός ή εκτός σχεδίου πόλεως κτίσματος χωρίς προηγουμένη άδεια της αρμοδίας πολεοδομικής υπηρεσίας (Α.Π. 209/2014, A.Π. 60/2014 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ).
Ενώ κατά τη διάταξη του άρθ. 30 του Ν. 4495/2017, “1. Δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ούτε έγκριση εργασιών μικρής κλίμακας για τις εξής εργασίες, με την επιφύλαξη των ειδικών διατάξεων που αφορούν την περιοχή ή το κτίριο: ιθ) κατασκευές για την τοποθέτηση μετρητών ηλεκτρικού ρεύματος στα όρια των οικοπέδων γηπέδων ή εντός ακάλυπτων χώρων αυτών, σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές, κα) κατασκευές υπόγειων βάσεων από οπλισμένο σκυρόδεμα για την έδραση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού κάθε είδους, η εγκατάσταση επ’ αυτών του αντίστοιχου ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού, καθώς και οι κατασκευές των συνοδών έργων εντός κάθε τύπου και κατηγορίας υπαίθριων Υποσταθμών του Συστήματος Μεταφοράς και του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας, υφισταμένων ή νέων, που σε κανένα σημείο δεν υπερβαίνουν τα 0,50 μ. από την τελικά διαμορφωμένη στάθμη εδάφους και για τις οποίες διατίθεται στατική μελέτη εγκεκριμένη από τον φορέα υλοποίησης
Με την παραπάνω με αριθμό απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, η οποία κατέστη αμετάκλητη (καθώς κατ’ αυτής δεν ασκήθηκε ένδικο μέσο), η αιτούσα κηρύχθηκε ένοχη παράβασης του άρθρου 17 παρ.1, 8α Ν. 1337/1983 και της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, η οποία βεβαιώθηκε ως χρέος της προς το Δημόσιο, επειδή «Στη Λ. Μαγνησίας και στις 26-072015, και ώρα 11.00, ως ιδιοκτήτρια, κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων, χωρίς άδεια κατασκεύασε αυθαίρετα κτίσμα ή κατασκευή. Ειδικότερα δε προέβη στην αυθαίρετη κατασκευή μιας τσιμεντοκολώνας, διαστάσεων 0,45 Χ 0,50 Χ 2,35 μέτρων, στον προαύλειο χώρο οικίας ιδιοκτησίας της, χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής».
Με την κρινόμενη αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, η οποία υποβλήθηκε από την ως άνω καταδικασθείσα, Ζ. Μ., του Κ., αυτή ισχυρίζεται ότι μετά την καταδίκη της προέκυψαν νέα γεγονότα, άγνωστα στο Δικαστή που εξέδωσε την παραπάνω απόφαση, και οδηγούν άνευ ετέρου στην απαλλαγή της για την παραπάνω πράξη. Ειδικότερα ισχυρίζεται ότι αφενός κατά τη δικάσιμο της 01-11-19, η ίδια εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Μονομελούς Πλμ/κείου από δικηγόρο, ο οποίος την είχε διαβεβαιώσει πως θα ζητήσει αναβολή, ώστε να κριθεί από το αρμόδιο ΣΥΠΟΘΑ της ΠΕ Μαγνησίας, σχετική αίτησή της για περαίωση της διαδικασίας του N. 4178/13, γεγονός, που δεν επαληθεύτηκε, καθώς το δικαστήριο προχώρησε στην κατ’ ουσία εξέταση της υπόθεσης και την έκδοση της ως άνω καταδικαστικής απόφασης, ενώ ο ίδιος συνήγορός της, την διαβεβαίωσε πως δεν χρειάζεται να εφεσιβάλει αυτή την σε βάρος της απόφαση, καθώς η σχετική ποινή φυλάκισης είχε ήδη ανασταλεί από το δικαστήριο, ενώ η αποδοχή της σχετικής ενστάσεώς της, στο ως άνω διοικητικό όργανο, Θα σημάνει και την παύση της ισχύος της σε βάρος της απαγγελθείσας χρηματικής ποινής. Επιπλέον ισχυρίζεται αυτή πως το δικάσαν δικαστήριο, δεν μπορούσε να λάβει υπ’ όψη του τα νεότερα προκύψαντα στοιχεία που αφορούσαν στην ουσία της σε βάρος της κατηγορίας, ήτοι την με αριθ. 17/21-09-2021 πράξης (απόφασης) του ΣΥΠΟΟΑ, επί αιτήσεώς της, κατά της με αριθ. της με αριθ. 539/01-9-15 έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτων κατασκευών και υπολογισμού προστίμων της Υπηρεσίας Δόμησης Αλμυρού Βόλου, με την οποία η αιτούσα απαλλάχθηκε οριστικά της διοικητικής παράβασης του προστίμου, ούτε την με αριθ. πρωτ. 18987/1047/01-11-21 βεβαίωση της πολεοδομίας Αλμυρού, με την οποία βεβαιώνεται πως εν όψει της ως άνω απόφασης, του ΣΥΠΟΘΑ, η με αριθ. 539/09-10-15 έκθεση αυτοψίας δεν ισχύει.
Με τέτοιο περιεχόμενο η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα από το Συμβούλιό Σας, το οποίο είναι αρμόδιο, σύμφωνα με όσα εκθέτουμε παραπάνω, αφού η καταδίκη απαγγέλθηκε από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο (άρθρα 528 παρ. 1, 3 και 529 ΚΠΔ).
Από τα αποδεικτικά στοιχεία (έγγραφα) της δικογραφίας, τα οποία ζητήθηκαν και υποβλήθηκαν από την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Βόλου και όσα προσκόμισε ο αιτών προκύπτουν τα ακόλουθα:
Με τη με αριθμό 2698/01-11-19 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, η αιτούσα καταδικάστηκε ωσεί παρούσα, για ανέγερση αυθαιρέτου κτίσματος (παράβαση άρθρου 17 παρ.1,8α N. 1337/1983). Η σε βάρος της ποινική δίωξη κινήθηκε μετά τη διαβίβαση στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Βόλου, από το Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας του Δήμου Αλμυρού, αντιγράφου της με αριθ. 539/10-9-15 έκθεσης αυτοψίας αυθαίρετης κατασκευής και υπολογισμού προστίμων των αρμοδίων υπαλλήλων, σύμφωνα με την οποία η αιτούσα προέβη ως ιδιοκτήτρια ακινήτου στη Λ. Μαγνησίας και στις 26-07-2015, ημέρα Κυριακή και ώρα 11.00, ως ιδιοκτήτρια, κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων, χωρίς άδεια κατασκεύασε μια τσιμεντοκολώνα, διαστάσεων 0,45 X 0,50 X 2,35 μέτρων, στον προαύλειο χώρο οικίας ιδιοκτησίας της, χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής.
Σε βάρος αυτής κινήθηκε ποινική δίωξη αφενός για παράβαση του άρθρου 17 παρ.1, 8α του N. 1337/1983, ήτοι για οικοδομική εργασία χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής, αφετέρου για ηθική αυτουργία σε παράβαση των άρθ. 1, 4, 17 παρ. 1, 3 του B.Δ. 748/66, δηλ. για ηθική αυτουργία στην εργασία του εργάτη που συνελήφθη να κατασκευάζει την ως άνω κολώνα, ημέρα Κυριακή, πράξη για την οποία αυτή (και ο παραπεμφθείς εργάτης) αθωώθηκε από το ως άνω Δικαστήριο, επειδή το αξιόποινο της πράξης αυτής, η οποία φέρει χαρακτήρα πταίσματος, είχε ήδη εξαλειφθεί, λόγω κατάργησης των πταισμάτων με τον νέο ΠΚ (άρθ. 468 και 2 του ΠΚ). Όσον όμως αφορά στην πρώτη κατηγορία, η αιτούσα κηρύχθηκε ένοχη παράβασης του άρθρου 17 παρ.1, 8α N. 1337/1983 και της επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, ενώ απορρίφθηκε ο υπερασπιστικός της ισχυρισμός, πως επρόκειτο για τσιμεντοκολώνα για την τοποθέτηση μετρητή της ΔΕΗ, συνεπώς για μη αξιόποινη πράξη, ως μη χρήζουσας οικοδομικής άδειας, ούτε έγινε δεκτό το αίτημά της για αναβολή ώστε να ολοκληρωθεί η εργασία τακτοποίησης της αυθαίρετης αυτής κατασκευής κατά τις διατάξεις του N. 4178/13. Η αιτούσα στη συνέχεια δεν προέβη στην άσκηση έφεσης κατά της ως άνω καταδικαστικής απόφασης, αφού αρκέστηκε στη διαβεβαίωση του συνηγόρου της πως δεν χρειάζεται να εφεσιβάλει αυτή την σε βάρος της απόφαση, καθώς η σχετική ποινή φυλάκισης είχε ήδη ανασταλεί από το δικαστήριο, ενώ η αποδοχή της σχετικής ενστάσεώς της, στο ως άνω διοικητικό όργανο, Θα σήμαινε και την παύση της ισχύος της σε βάρος της απαγγελθείσας χρηματικής ποινής. Μετά την έκδοση της ως άνω, αμετάκλητης κατ’ αποτέλεσμα, καταδικαστικής απόφασης, επέτυχε αυτή την έκδοση της με αριθ. 17/21-09-2021 πράξης (απόφασης) του ΣΥΠΟΘΑ, επί αιτήσεώς της, κατά της με αριθ. της με αριθ. 539/01-9-15 έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτων κατασκευών, και υπολογισμού προστίμων της Υπηρεσίας Δόμησης Αλμυρού Βόλου, με την οποία απαλλάχθηκε οριστικά της διοικητικής παράβασης του προστίμου, καθώς και έλαβε η ίδια την με αριθ. πρωτ. 18987/1047/01-11-21 βεβαίωση της πολεοδομίας Αλμυρού, με την οποία βεβαιώθηκε πως εν όψει της έκδοσης ως άνω απόφασης, του ΣΥΠΟΘΑ, η με αριθ. 539/09-10-15 έκθεση αυτοψίας δεν ισχύει.
Μετά τα παραπάνω και αφού τα διαλαμβανόμενα στην κρινόμενη αίτηση επανάληψης της διαδικασίας ως νέα γεγονότα και νέες αποδείξεις, ως αυτά ανωτέρω περιλαμβάνονται, δεν ήταν γνωστά στην καταδικασθείσα – αιτούσα και δεν προτάθηκαν από αυτήν στο δικαστήριο και επιπλέον αυτά συνεκτιμώμενα με τα υπόλοιπα στοιχεία της δικογραφίας, καθιστούν φανερό ότι η αιτούσα ήταν αθώα της πράξης για την οποία καταδικάστηκε.
Ακολούθως Θα πρέπει η υπό κρίση αίτηση της να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη, να ακυρωθεί η με αριθ. 2698/01-11-2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, με την οποία αυτή καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, και να κηρυχθεί η αιτούσα αθώα για παράβαση του άρθρου 17 παρ.1, 8α N. 1337/1983, που φέρεται πως τέλεσε αυτή στη Λ. Μαγνησίας και στις 26-07-2015.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ
- Να γίνει τυπικά και ουσιαστικά δεκτή η από 11-2-2014 αίτηση της Ζ. Μ., του Κ., κατοίκου Κ., για επανάληψη της ποινικής διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα με τη με αριθμό 2698/01-11-2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, με την οποία αυτή καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία και χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.
- ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ η ανωτέρω με αριθ. 2698/01-11-2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, και
Γ) ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΕΙ ΑΘΩΑ Η ΑΙΤΟΥΣΑ, Ζ. Μ., του Κ., για την πράξη της αυθαίρετης κατασκευής (άρθ. 17 παρ.1, 8α N. 1337/1983), που φέρεται πως τέλεσε αυτή στη Λ. Μαγνησίας και στις 26-07-2015.
Λάρισα, 05-11-21
Ό Εσαγγελέας
Στέφανος Ζαρκαντζιάς
Aντεισαγγελέας Εφετών
Για τη συνεδρίαση αυτή και τη συζήτηση της υπόθεσης ειδοποιήθηκε η Ζ. Μ. του Κ., κάτοικος Καρδίτσας, για τη συζήτηση της αιτήσεώς της περί επαναλήψεως της διαδικασίας (βλ. σχετ. το από 11-11-2021 αποδεικτικό επίδοσης κλήσης για εμφάνιση στο Συμβούλιο Εφετών της Επιμελήτριας Δικαστηρίων της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας Ευαγγελίας Λιάκου), η οποία προσήλθε και παραστάθηκε αυτοπροσώπως.
Αφού το Συμβούλιο άκουσε την αιτούσα, τον Αντεισαγγελέα Εφετών Στέφανο Ζαρκαντζιά να αναπτύσσει και προφορικά την παραπάνω πρότασή του και μετά την αποχώρησή τους.-
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Νόμιμα εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 138 παρ. 1, 525 παρ.1, 528 παρ.1,3 και 529 του Κ.Π.Δ., με την παραπάνω Εισαγγελική πρόταση, η από 3.11.2021 (αριθμ. πρωτ. 1182/3.11.2021 της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας) αίτηση της Ζ. Μ. του Κ., κατοίκου Κ., οδός Σ. Τ. αριθμ….., με την οποία ζητά την υπέρ αυτής επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα με την υπ’ αριθμ. 2698/1.11.2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, κατά το μέρος της, με το οποίο καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία, και σε χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, για παράβαση του άρθρου 17 παρ. 1, 8α Ν. 1337/1983. Σημειώνεται ότι στην Εισαγγελική πρόταση αναγράφεται εσφαλμένα ότι πρόκειται για την από 11.2.2014 αίτηση, αντί της ορθής ημεροχρονολογίας 3.11.2021 της κρινόμενης αίτησης, σφάλμα το οποίο οφείλεται σε προφανή παραδρομή, καθόσον το έτος 2014 δεν είχε ακόμη εκδοθεί η ανωτέρω υπ’ αριθμ. 2698/1.11.2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου.
Η αιτούσα κλήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα κατ΄ άρθρο 529 Κ.Π.Δ. να παραστεί ενώπιον του Συμβουλίου τούτου κατά την αναφερομένη στην αρχή του παρόντος συνεδρίαση (βλ. το από 11.11.2021 αποδεικτικό επίδοσης κλήσης για εμφάνιση στο Συμβούλιο, της δικαστικής επιμελήτριας της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, Ευαγγελίας Λιάκου), κατά την οποία παραστάθηκε αυτοπροσώπως και κατέθεσε έγγραφα.
Για όσους νόμιμους και ορθούς λόγους εκτίθενται και αναλύονται στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση, στην οποία και το Συμβούλιο τούτο αναφέρεται εξολοκλήρου, προς αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων (βλ. ΑΠ 1627/2011, ΑΠ294/2011, ΑΠ 33/2011 Δημοσίευση Νόμος), και αφού λήφθηκαν υπόψη όσα εξέθεσε προφορικά ενώπιον του Συμβουλίου τούτου η αιτούσα και λήφθηκαν υπόψη τα έγγραφα που κατέθεσε, πρέπει: Α) Να γίνει τυπικά και κατ’ ουσία δεκτή η από 3.11.2021 (αριθμ. πρωτ. 1182/3.11.2021 της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας) αίτηση της Ζ. Μ. του Κ., κατοίκου Κ., οδός Σ. Τ. αριθμ. …, με την οποία ζητά την υπέρ αυτής επανάληψη της διαδικασίας που περατώθηκε αμετάκλητα με την υπ’ αριθμ. 2698/1.11.2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, κατά το μέρος με το οποίο καταδικάσθηκε (η αιτούσα) σε ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία, και σε χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, για παράβαση του άρθρου 17 παρ. 1, 8α Ν. 1337/1983, Β) να ακυρωθεί η ανωτέρω καταδικαστική απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, κατά το ως άνω μέρος της, και Γ) να κηρυχθεί αθώα η αιτούσα για την προαναφερόμενη πράξη της αυθαίρετης κατασκευής (άρθρ. 17 παρ. 1, 8α Ν. 1337/1983), που φέρεται ότι τελέστηκε από αυτήν, στη Λ. Μαγνησίας, στις 26.7.2015, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσία την από 3.11.2021 (αριθμ. πρωτ. 1182/3.11.2021 της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας) αίτηση της Ζ. Μ. του Κ., κατοίκου Κ., οδός Σ. Τ. αριθμ. ….
ΑΚΥΡΩΝΕΙ την υπ’ αριθμ. 2698/1.11.2019 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, κατά το μέρος με το οποίο η αιτούσα καταδικάσθηκε σε ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών, η εκτέλεση της οποίας ανεστάλη επί τριετία, και σε χρηματική ποινή πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ, για παράβαση του άρθρου 17 παρ. 1, 8α Ν. 1337/1983.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΑΘΩΑ την αιτούσα για την προαναφερόμενη πράξη και συγκεκριμένα του ότι: Στη Λ. Μαγνησίας στις 26.7.2015 και ώρα 11.00΄, ως ιδιοκτήτρια κατά παράβαση των πολεοδομικών διατάξεων χωρίς άδεια κατασκεύασε αυθαίρετα κτίσμα ή κατασκευή. Ειδικότερα, με την ως άνω ιδιότητά της, προέβη στην αυθαίρετη κατασκευή μιας τσιμεντοκολώνας διαστάσεων 0,45Χ 0,50 Χ 2,35 μ στον προαύλιο χώρο οικίας ιδιοκτησίας της χωρίς άδεια της αρμόδιας Πολεοδομικής Αρχής.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Λάρισα στις 25 Νοεμβρίου 2021 και εκδόθηκε στις Δεκεμβρίου 2021.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ