Αριθμός 107/2023
(ΣΕ ΤΡΙΜΕΛΗ ΣΥΝΘΕΣΗ)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές, Ευαγγελία Καρδάση, Πρόεδρο Εφετών, Ολυμπία Κορέα (Εισηγήτρια) και Δέσποινα Ευκαρπίδου, Εφέτες.
Συνήλθε στο δωμάτιο διασκέψεων του Εφετείου την 25η Ιουλίου 2023, με την παρουσία του Γραμματέα Γεωργίου Νούσια, για να σκεφθεί και να αποφανθεί επί της κάτωθι ποινικής υποθέσεως η οποία εισήχθη ενώπιον του με την υπ’ αριθμ. 82/2023 έγγραφη πρόταση του Αντεισαγγελέα Εφετών Λάρισας Λάμπρου Τσόγκα και η οποία έχει ως ακολούθως:
Αρ.Προτ. 82/2023
Προς το Δικαστικό Συμβούλιο Εφετών Λάρισας
Εισάγω ενώπιον του Συμβουλίου σας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 30 παρ. 4, 138 ΚΠΔ και 110 ΠΚ την υπ’ αριθμ. 11/14-6-2023 έφεση του P. H. του X., κατοίκου Σ. Φ. κατά του υπ’ αριθμ. 216/2023 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας και εκθέτω τα ακόλουθα:
Με το εκκαλούμενο βούλευμα διατάχθηκε η υπό τον όρο της ανάκλησης απόλυση του εκκαλούντος από το Σωφρονιστικό Κατάστημα Λάρισας, στο οποίο κρατείται δυνάμει της υπ’αριθ.89/2023 (συγχωνευτικής) απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας. Με την πιο πάνω απόφαση καθορίστηκε σε βάρος του συνολική ποινή φυλάκισης επτά ετών. Το ανωτέρω βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου επιδόθηκε στον εκκαλούντα στις 7-6-2023, η δε έφεσή του ασκήθηκε στο Πρωτοδικείο Λάρισας στις 14-6-2023, δηλαδή εντός της προθεσμίας, που προβλέπεται στο άρθρο 473 ΚΠΔ, ενώπιον του αρμοδίου Γραμματέα. Την οικεία έκθεση για την άσκηση του εν λόγω ενδίκου μέσου υπέγραψε η πληρεξούσια δικηγόρος (εφοδιασμένη με ειδικό πληρεξούσιο) του εκκαλούντος Θ. Λ. και η Γραμματέας του Πρωτοδικείου Λάρισας Χ. Κ.. Επομένως τούτη ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα. Ο λόγος όμως έφεσης καθιστά τούτη απορριπτέα ως απαράδεκτη. Ειδικότερα, ενώ με το ανωτέρω εκκαλούμενο βούλευμα ο εκκαλών απολύθηκε (με τον όρο της ανάκλησης) χωρίς να του επιβληθούν όροι στην προσωπική του ελευθερία, ο εκκαλών άσκησε έφεση κατά του πρωτόδικου βουλεύματος έχοντας ως λόγο ότι έπρεπε να του επιβληθούν οι περιοστικοί όροι της ένταξής του σε θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης και της εμφάνισής του μια φορά το μήνα στο Α.Τ κατοικίας του. Ο εκκαλών αναφέρει στο δικόγραφο της έφεσής του ότι με τους ανωτέρω όρους εξασφαλίζεται η ένταξή του στη διαδικασία της απεξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες και η νομιμοποίηση της έκτισης της ποινής του στην Ελλάδα κατά το στάδιο της απόλυσης με τον όρο της ανάκλησης. Ωστόσο πρέπει να αναφερθεί ότι η βασική αρχή που διέπει το ένδικο μέσο της έφεσης είναι ότι ο δικαιούμενος έχει έννομο συμφέρον για την άσκησή του (βλ. σχετ. Κώδικας Ποινικής Δικονομίας Φ.Ανδρέου σελ. 1224). Έτσι το ένδικο μέσο της έφεσης νοείται όπου υφίσταται έννομο συμφέρον για τη δικαστική προστασία του εκκαλούντος και επομένως τούτο προϋποθέτει την επίκληση ωφέλειας του εκκαλούντος από την άσκησή του, αφού τότε μόνο νοείται η δικαστική του προστασία από τον επανέλεγχο της υπόθεσης. Αφού λοιπόν το ένδικο μέσο της έφεσης εξυπηρετεί τον εκκαλούντα στον έλεγχο της πρωτόδικης απόφασης και της εξαφάνισής της, δεν υφίσταται έννομο συμφέρον από αυτόν και έτσι είναι ξένο προς την έννοια και την αποστολή της έφεσης η επίκληση από τον εκκαλούντα λόγων επανεξέτασης της υπόθεσης που αφορούν δυσμενή κατάσταση γι’αυτόν και δεν εξυπηρετούν το συμφέρον του με βάση την αρχή της αναλογικότητας. Ως εκ τούτου στην προκειμένη περίπτωση το συμφέρον του εκκαλούντος πρέπει να αφορά τη δικαστική του προστασία στην ποινική του κατάσταση στη βάση της προσωπικής του ελευθερίας. Όμως τούτη δεν πρέπει να αφορά εξωποινικές καταστάσεις (όπως η μη διοικητική απέλασή του, η αναγκαστική ένταξή του σε πρόγραμμα απεξάρτησης από τις ναρκωτικές ουσίες, αφού τούτο μπορεί να γίνει εκκούσια από τον ίδιο με την απόλυσή του από το Σωφρονιστικό Κατάστημα ). Στην προκειμένη περίπτωση το εκκαλούμενο βούλευμα δεν στέρησε την προσωπική ελευθερία του εκκαλούντος ούτε στο ελάχιστο, αφού δεν τέθηκε κάποιος περιοριστικός όρος σε βάρος του. Επομένως, ο ίδιος μπορεί να ενταχθεί εκκούσια σε όποιο πρόγραμμα απεξάρτησης επιθυμεί, η δε μη απέλασή του σε διοικητικό επίπεδο συνιστά κατάσταση δίχως ποινικό ενδιαφέρον (είναι δηλαδή εξωποινική κατάσταση), ούτε βέβαια η επιβολή του όρου της εμφάνισής του στο Α.Τ κατοικίας του εξυπηρετεί το συμφέρον του, αφού η προσωπική του ελευθερία όπως αντιμετωπίστηκε από το πρωτόδικο βούλευμα δεν χρήζει δικαστικής προστασίας με επανέλεγχο της υπόθεσης, η δε έκτιση του υπολοίπου της ποινής στο στάδιο της απόλυσης του μπορεί να γίνει δίχως την επιβολή όρων. Με βάση τα ανωτέρω, μολονότι η αρχή της μη χειρότερευσης της θέσης του κατηγορουμένου δεν ισχύει στη διαδικασία του Δικαστικού Συμβουλίου, δεν νοείται έφεση από τον εκκαλούντα για επιβολή μέτρου σε βάρος του, που δεν είχε διαταχθεί με το πρωτόδικο βούλευμα, όταν η έφεση σύμφωνα με τους αναφερόμενους σε αυτήν λόγους δεν στηρίζεται σε έννομο συμφέρον του με βάση την αρχή της αναλογικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να συμβεί το άτοπο ο εκκαλών να ζητεί με την έφεσή του τη μη απόλυσή του (παρά το ότι τούτη τη διέταξε το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών) επειδή δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διαβίωσή του σε συνθήκες απόλυσης υπό τον όρο ανάκλησης και κινδυνεύει έτσι η ίδια του η επιβίωση. Επιπρόσθετα πρέπει να τονιστεί ότι στην παράγραφο 5 του άρθρου 110 Π Κ ορίζεται ότι κατά του βουλεύματος που κρίνει τη χορήγηση της υπό όρο απόλυσης επιτρέπεται έφεση από τον εισαγγελέα και τον καταδικασθέντα για οποιοδήποτε λόγο με ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 473 έως 476 ΚΠΔ. Η μνεία του άρθρου 476 ΚΠΔ φανερώνει ότι ο εκκαλών πρέπει να έχει έννομο συμφέρον στην άσκησή του, όπως τούτο το στοιχείο αναλύθηκε πιο πάνω. Με βάση τα προαναφερθέντα η έφεση είναι απαράδεκτη και το Συμβούλιο σας ως τέτοια πρέπει να την απορρίψει. Ακολούθως πρέπει να επικυρωθεί το ανωτέρω πρωτόδικο βούλευμα. Τέλος πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του εκκαλούντος κατ’ άρθρα 578§1 και 583§1 ύψους ….. ευρώ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Προτείνω:
-Να απορριφθεί ως απαράδεκτη η υπ’ αριθμ. 11/14-6-2023 έφεση του P. H. του X., κατοίκου Σ. Φ. κατά του υπ’ αριθμ. 216/2023 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας.
– Να επικυρωθεί το πρωτόδικο βούλευμα.
-Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του εκκαλούντος ποσού διακοσίων πενήντα (…..) ευρώ.
Λάρισα 27-6-2023
Ο Εισαγγελέας Εφετών Λάρισας
Λάμπρος Σ. Τσόγκας
Αντεισαγγελέας Εφετών
Για τη συνεδρίαση αυτή και τη συζήτηση της υπόθεσης ο P. H. του X., κάτοικο Σ. Φ., ειδοποιήθηκε εμπρόθεσμα και νομότυπα, για την εκδίκαση της εφέσής του, κατ’ άρθρο 110§ 1 του νέου Π.Κ. (βλ. σχετ. την από 4/7/2023 βεβαίωση, για εμφάνιση στο Συμβούλιο Εφετών Λάρισας, του Γραμματέα της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, Παναγιώτη Καλαφάτη) και ο οποίος υπέβαλε το από 9-7-2023 υπόμνημα.
Αφού το Συμβούλιο άκουσε τον εκκαλούντα και την Αντεισαγγελέα Εφετών Αικατερίνη Μάτση να αναπτύσσει και προφορικά την παραπάνω πρόταση του Αντεισαγγελέα Εφετών Λάρισας Λάμπρου Τσόγκα και μετά την αποχώρησή τους.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο κατηγορούμενος P. H. του X. καταδικάστηκε με την με αριθμό 89/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας, με συνολική ποινή φυλάκισης επτά (7) ετών για το αδίκημα της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών. Με την από 3.5.2023 αίτησή του αιτήθηκε την υφ’ όρον απόλυσή του με τους όρους της εντάξεώς του εντός του μηνός από την αποφυλάκισή του σε θεραπευτικό πρόγραμμα απεξάρτησης καθώς και της εμφάνισής του άπαξ μηνιαίως στο Αστυνομικό Τμήμα της κατοικίας του, για τους ειδικότερα αναφερόμενους στην αίτηση λόγους. Επ’ αυτής εκδόθηκε το με αριθμό 216/2023 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας το οποίο έκανε εν μέρει δεκτή την αίτησή του και διέταξε την υπό τον όρο της ανάκλησης απόλυση του χωρίς όρους. Κατά του βουλεύματος αυτού ο κατηγορούμενος άσκησε την από 14.6.2023 έφεσή του με αριθμό 1) /2023 παραπονούμενος για εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία του νόμου για το λόγο ότι έπρεπε να διαταχθεί η υφ’ όρον απόλυση του με την ταυτόχρονη ωστόσο επιβολή των ως άνω όρων και ζητεί την εξαφάνιση του ως άνω βουλεύματος προκειμένου να γίνει δεκτή η αίτηση του και να του επιβληθούν οι ως άνω όροι.
Η έφεση ασκήθηκε από δικαιούμενο πρόσωπο-τον κατηγορούμενο- (άρθρα 463, 478 ΚΠΔ), εμπρόθεσμα ήτοι στις 14.6.2023, ήτοι εντός της -κατ’ άρθρο 473 παρ.1 Κ.Π.Δ.- δεκαήμερης προθεσμίας από της επιδόσεως του εκκαλούμενου βουλεύματος στον εκκαλούντα ( βλ το 7.6.2023 αποδεικτικό επιδόσεως της Ευαγγελίας Παπαγεωργίου, Γραμματέα του Σωφρονιστικού Καταστήματος Λάρισας, στον εκκαλούντα) και νομότυπα καθόσον ο εκκαλών, προέβη στην άσκηση της έφεσης δια της πληρεξούσιας του δικηγόρου Θ. Λ. εφοδιασμένη με ειδικό πληρεξούσιο ενώπιον της αρμόδιας γραμματέα του Πρωτοδικείου Λάρισας Χ. Κ. (άρθρο 474 παρ. 1α Κ.Π.Δ.), και εν συνεχεία συντάχθηκε και η σχετική έκθεση, στην οποία διατυπώνονται οι λόγοι άσκησης της (άρθρο 474 παρ. 1 και 2 Κ.Π.Δ.). Σημειώνεται ότι η πληρεξούσια δικηγόρος του εκκαλούντος, ειδοποιήθηκε κατ’ άρθρο 308§2 του Κ.Π.Δ., για να λάβει γνώση της εισαγγελικής πρότασης και έλαβε πράγματι γνώση, όπως τούτο βεβαιώνεται από τον γραμματέα της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας στην σχετική υπηρεσιακή βεβαίωση, αλλά και από την πληρεξούσια δικηγόρο του εκκαλούντος.
Ωστόσο από το σύνολο της δικογραφίας, καθώς και από το 9.7.2023 υπόμνημα που κατέθεσε ο κατηγορούμενος, για όσους νόμιμους και ορθούς λόγους αναφέρονται και αναλύονται στην εισαγγελική πρόταση, στην οποία και το Συμβούλιο τούτο εξ ολοκλήρου αναφέρεται προς αποφυγή άσκοπων επαναλήψεων θα πρέπει η ως άνω έφεση να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει εννόμου συμφέροντος διότι η τυχόν ευδοκίμηση της θα του επιβάλει το πρώτον όρους περιοριστικούς της προσωπικής του ελευθερίας του, οι οποίοι ουδόλως τέθηκαν από το πρωτοβάθμιο Συμβούλιο. Ειδικότερα το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Λάρισας διέταξε την υφ’ όρον απόλυσή του άνευ οποιουδήποτε περιοριστικού όρου, ενώ ο ίδιος ο εκκαλών ζητεί να του επιβληθούν αυτοί όχι στα πλαίσια της ποινικής του μεταχείρισης αλλά εντός της προσπάθειας του να επιτύχει την πραγματοποίηση εξωποινικών καταστάσεων, όπως την αποφυγή διοικητικής απέλασης οι οποίες κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα δεν αφορούν το παρόν Συμβούλιο. Σε κάθε περίπτωση εφόσον ο ίδιος θέλει δύναται να ενταχθεί εκούσια σε όποιο πρόγραμμα απεξάρτησης επιθυμεί.
Επομένως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη η υπό κρίση έφεση και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα της παρούσας διαδικασίας ποσού …. (…..) ευρώ σε βάρος του εκκαλούντος – κατηγορουμένου (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ σε συνδ. με το άρθρο 3 παρ. 3 του Ν. 663/1977 και την υπ’ αριθμ. 123827/23-10-2010 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης – Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τη με αριθμό εκθέσεως 11 /14.6.2023 έφεση του κατηγορουμένου P. H. του X. κατοίκου ….. , κατά του με αριθμό 216/2023 βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας.
ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ ως προς όλες του τις διατάξεις το εκκαλούμενο Βούλευμα.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ τα δικαστικά έξοδα ποσού ……. (….) ευρώ σε βάρος του εκκαλούντος – κατηγορουμένου.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στη Λάρισα στις 25 Ιουλίου 2023 και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο στις 26 Ιουλίου 2023.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ